Özrü kabahatinden büyük Fatih Efendi!..

Anekdotu bilirsiniz.. Evin ağası bir gün kâhyasına, "Yahu 'Özrü kabahatinden büyük' diye bir laf dönüp duruyor.
Bunu bana bir örnekle anlatsana" demiş hani.. Kalfa da merdivenden yukarı çıkan efendisinin poposuna bir çimdik atmış, sessizce yaklaşıp..
Efendi, "Bu ne küstahlık, nankör herif" diye gürleyince, kalfa "Kusura bakmayın efendim" demiş.. "Sizi hanımefendi zannettim.."
Efendi daha da öfkelenip "Yatırın bu rezili falakaya.. 100 değnek vurun, sonra da kapıya koyun" deyince, kalfa yanına koşmuş..
"Özür dilerim efendim" demiş.. "İstediğiniz örnek, işte buydu!."
Galatasaray'ın tarihinin en rezil maçını oynadığı pazartesi gecesi, maçtan sonra Fatih Terim'in söylediklerini duyunca aklıma gelen ilk söz bu oldu işte..
"Özrü kabahatinden büyük!." Her yenildiği maçtan sonra söze, "Sorumlu benim. Sorumluluk bana ait" diye başlayan, sonra yarım saat konuşup, ne o gün, ne de ertesi günlerde kendisine dönük tek kelime özeleştiri yapmayan, ama futbolcularını isim vererek hem de teker teker eleştiren ve yenilgiden sorumlu tutan bir Fatih Terim'le karşı karşıyayız.
Peki tek suçlu o mu?.
Hayır!.
Bu ülkedeki tüm spor suç ve günahlarının tek suçlusu, Türk spor medyasıdır. Gerçek suçluları bile bile saklayan ve o gerçek suçluların emir kulu gibi onların suçladıklarına saldıran Türk spor medyası..
Mesela, hakem rezaletinde suçlu ne hakemler, ne de Merkez Hakem Komitesi'dir, bilirler. Gerçek suçlunun Federasyon da değil, Federasyon Başkanı Nihat Özdemir olduğunu da bilirler. Ama ona "Gık" demezler.. Ali Koç, Fatih Terim, Sergen Yalçın ağzıyla, hatta daha sert hakemlere saldırırlar.
Bu ülkede tek Nihat Özdemir eleştirisi duydunuz, dinlediniz mi?.
Fenerbahçe'de bütün günahın bugüne dek 52 oyuncu satın alan, 7 hoca değiştiren Ali Koç'ta olduğunu yazan var mı?.
Beşiktaş'ı bu hale getirenin, kendi ağır yanlışlarına bakmayıp, kendi başkanı dahil herkesi suçlayan Sergen Yalçın olduğunu okudunuz mu?.
Aslında bu ülkedeki her sorunun altını kazın, medya çıkacaktır..
Neyse.. Bunu söylemem de boş ya..
Biz konumuza dönelim.
Galatasaray'ın başında "Özrü kabahatinden büyük Fatih Efendi" var.
"Takımın değil, Galatasaray'ın başında" diyorum..
Emirlerine (İsteklerine değil, emirlerine.. Fatih Hocam istemez, emreder) uymadığı için eski başkan, hastanede hayatı için ağır bir kanserle mücadele ederken, Galatasaray'ın felaket borç sorununu çözen ve kulübü maddi bakımdan tüm büyüklerin önüne geçiren o başkana "Galatasaray düşmanı" diyen, diyebilen ve karşılığında yeni başkan tarafından eli öpülerek karşılanan, biten sözleşmesi, yüzde 100 zamla yenilenen, hastanedeki eski başkanı nezaket için olsun bir kez ziyaret etmediği halde, Fatih Terim'le hemen her gün sarmaş dolaş resim çektirip, kulübü ona teslim ettiğini ilan eden Burak Elmas'ın "Fiili Başkan" olduğuna inanan var mı, soruyorum.. En başta da Levent Tüzemen'e..
Efendim, Burak kongre oyları ile seçilen başkanmış.
Fatih Terim ise Elmas'ın maaşlı elemanı.. İsim vermeden bana öğretiyor. Okuyorum. Yani Levent yazmasa, ben gerçeğin bu olduğunu bilmeyecektim de sen öğrettin, öyle mi Levent!.
Ama ben, yasal değil, "Fiili" durumdan söz ediyorum..
Bugün Burak mı yönetiyor kulübü, Fatih Terim mi?. Kimin dediği oluyor?.
Adam, Galatasaray Başkanı'na "Galatasaray düşmanı" dedi, ne oldu?. Yeni Başkan ne yaptı?. Sen ne yaptın?. "Gık" dediniz mi?. Yeni Başkan, eskisine inat Fatih'in sözleşmesini yüzde 100 zamla 3 yıl, yani kendisinden sonra gelecek başkanı da bağlayarak uzatırken bu defa sen "Gık" dedin mi?.
O zaman senin için de fiili Galatasaray Başkanı kim, Levent?. "Burak Elmas" de de, beraber gülelim!.

*

Neyse.. Gelelim, "Özrü kabahatinden büyük" Fatih Efendi Hazretlerine..
Fatih Terim, Beşiktaş yenilgisini kaçan penaltıya bağlamış, suçu da kaçıran Mohamed'e yüklemiş.
"Penaltıcımız belliyken, niye sen attın" diye fırçalamış Mohamed'i.. Sonra da medyaya ayni açıklamayı yapmış..
Duruma bakın Sayın Okurlar..
Galatasaray'ın penaltıcısı belliymiş.. "Kim?." Bilen var mı?. Hemen her penaltıda top kapanın elinde kalmıyor mu?. Belhanda-Diagne kavgasından beri kaç defa şahit olduk bu duruma..
Yani.. İki şık var..
1- Fatih Terim yalan söylüyor. Galatasaray'ın penaltıcısı yok. Kapan atıyor. Gücü yeten atıyor.
2- Fatih Terim'in otoritesi yok.. O takımın penaltıcısını belirlediği halde, en kritik maçın, en kritik anında bile, topu kapan, canı isteyen penaltıyı atıyor. Fatih Terim kenardan işaret edemiyor. Müdahale edemiyor.
Karışamıyor. Yani Fatih'i takan yok!.
Sence hangisi Levent Kardeşim?.
Bakın, penaltı kadar, hatta daha da önemli bir duran top olayı daha vardı maçta.. Üç gündür bekliyorum..
Kimseler yazmadı. Ya onlar da Fatih gibi farkında değiller ya da Fatih korkusundan yazamıyorlar..
Maçın son saniyeleri oynanıyor.. Galatasaray 2-1 mağlup ve bir korner kazanıyor. Topa vurulacak, ikinci kişi, belki üçüncü de dokunacak ve maç bitecek. Öyle son saniyeler.. Muslera da kalesini boşaltıp Beşiktaş 6 pasına koşuyor.
Topa elleriyle dahi doğru dürüst çıkamadığı için durmadan yan top golü yediği halde, "Belki bana çarpar gol olur" diye orda.. Bu son saniye kornerini rastgele biri mi atar, yoksa o an oyunda olan en iyi duran top kesen adam mı?.
Öldürdüğün, bile bile, kör inadın yüzünden, son on, on beş dakikada mecburen, kerhen ve kahrolarak oyuna aldığın Ömer, her girdiği maçta oyunu değiştirdiği halde, inatla ve ısrarla kenarda tuttuğun Ömer, en iyi korner atan adamın değil mi?. Galatasaray'ın bütün korner istatistiklerine bakalım mı Fatih Efendi?. Levent Kardeş..
O çok ama çok kritik, belki de şampiyonluk getirecek ya da götürecek kornere Muslera bile koşarken, korneri atacak adamı Fatih Terim'in işaret etmesi gerekmez mi?.
O Ömer'in yerine tercih ettiğin ve kör inatla oynattığın Hollandalı, o korneri nasıl yerden ve yerden 18 dışına vurdu ve en kritik top kullanılmadan oyun bitti.
O top öyle boşa vurulurken, sanırsın Galatasaray, bir korner çalışması yapmış.. Nerde?. Galatasaray kornerden sadece gol yer. Atamaz.. Korner çalışması yapmaz ki, geçen hafta Manchester United'e hem de Old Trafford'da 5 gol atan Liverpool, 30 kişilik teknik ekibine özel "taç" hocası alıp, taç kullanmayı, taçtan gol atmayı, taç atışında ofsayt olmayışından yararlanma yollarını öğretirken, Fatih Efendi'nin korner taktiğini geç, korner atacak adam seçimi bile yok..
Fatih, Ömer'in en iyi top kesen adam olduğunu bilmiyor mu?. Biliyor. Ama Ömer, Türk.. O son saniye kornerini de atar ve gol olursa, onu kesip, gene Hollandalıyı oynatması zor. Oysa Hollandalı atar da gol olursa, maçtan sonra onu göklere çıkarır. Ömer'i niye oynatmadığına örnek gösterir.
Hep öyle yapmadı mı?. Niye bir zamanlar tüm duran topları sevgili evlad-ı manevisi, Belhanda'sı atıyordu?.
Bir şey daha yeri gelmişken.. Hangi maçta hangi gram balı yaptı da, her maç oyuna o on para etmez yeni Belhanda'sı Babel giriyor oyuna.. Pırıl pırıl Türk çocukları kenarda oturtulup öldürülür yok edilirken..
Bir daha.. Fatih Efendi'ye göre bir suçlu da Muslera.. Yan topa yanlış çıkış yapmış ve bedava gol yedirmiş takıma.. Yahu bu Galatasaray'ın kornerden yediği kaçıncı gol.. Sen hâlâ korner atışında nasıl savunma yapılır öğretemedin takıma.. Bu Muslera'nın yan topa çıkışlarda hep hatalı olduğunu bilmeyen var mı? İlk defa mı yan top golü yiyor?. Peki Galatasaray'ın kaleci hocası kim?. O da sen misin yoksa?.
O zaman öğretsene..
Fatih Efendi maçı okuyamıyor.
Hırsları, ihtirasları, nefretleri ve kör inadı yüzünden okusa da müdahale etmiyor.
Çünkü Galatasaray umurunda değil.
Umurunda olan, sadece ve sadece kendisi..
Arkasında da medya ordusu var nasılsa..
Dün bizim gazetede, "Babel giriyor, Cim Bom gol yiyor" diye tek sütun bir haber vardı. Altında da Kasımpaşa, Trabzon, Alanya ve Beşiktaş maçlarından örnekler.. "Tesadüf" değil mi, Levent Kardeş!. Yani bu Babel hep yenen gollere tesadüf oluyor da, neden girdikten sonra böyle tesadüflerle gol atmıyor peki Galatasaray?. O da tesadüf değil mi?.
Haklısın.. Bu Fatih Terim başta kaldıkça, Galatasaray için her ama her şey tesadüf..
Sen kalemini bile, hazır tut.. Bu hafta Ali Sami Yen'de tesadüfen Gaziantep'i yenerse, bir Fatih Terim destanı döşenir, bana da giydirirsin, millet de keyifle okur!.

*

Sergen için de destanlar döşedi medyamız. Fatih Terim'in maçı vermek için her ama her şeyi yaptığından tek kelime etmeden..
"İkinci yarıda yaptığı değişikliklerle mucize yaratmış Sergen!." Öyle diyorlar.. Yahu o ikinci yarı sahaya çıkan takım aslında ilk 11 değil miydi?. Bir maç evvel, o ikinci yarıda oyuna soktukları, yani ilk 11'de kestikleri Beşiktaş'ın asıl yıldızları değil miydi?. Kaçırdığı goller ve düştüğü ofsaytlarla, Beşiktaş'ın belki de kazanacağı Sporting maçını 4-1 kaybetmesine sebep olan (Bu yorum bana değil, maçı canlı anlatan UEFA resmi sitesi uzmanına aittir) Batshuayi denen o adamı 90+4'e dek oyunda tutan Sergen'in ta kendisi değil miydi?.
Hem de Güven gibi bir pırlanta genci oturtarak yapmadı mı bu işi..
Galatasaray maçı öldürmek için utanç futbolu oynarken, Beşiktaş hızlı akın yapmak zorunda değil miydi?. Peki takımın en hızlı adamı, kanadın her yerinde oynayan, adam eksilten, şut atan, harika pas yapan genç Rıdvan'ı Sergen öldürmedi mi?.
Neden?. Gençlere düşman da ondan.. Şenol Güneş'in bulduğu ve kazandırdığı gençlerden Dorukhan ve Umut'u gönderen, Güven'in adını UEFA'ya bile bildirmeyen Sergen, Rıdvan'ı oynatır da başına bela eder mi?. Ya girer, maçı çevirirse..
"Sergen'le olmaz" diye yazdım iki hafta önce..
Fatih'in altın tepside sunduğu 3 puan, skor yazarları için yeter. Ama ben yemem.
Hâlâ fikrim ayni..
"Sergen'le olmaz!."
Onun bildiği tek şey var.. Tribünleri tavlamak!.
O zaman da ne yönetim ses çıkarır, ne de Başkan Ahmet Nur Çebi, "Gık" der.

***

UĞUR YILDIRIM!.. ÖDÜLLÜ FOTOĞRAFLAR!..
Türkiye Foto Muhabirleri Derneği'nin 36 yıldır düzenlediği "Yılın Basın Fotoğrafları" yarışmasında bu yıl Sabah'a 4 ödül kazandıran muhabir kardeşimiz Uğur Yıldırım'ı anlatmış ve ona ödül kazandıran 2 fotoğrafını yayınlamıştım. Bugün diğer 2 ödülden söz edeceğim ama önce, yaptığım bir hatayı düzeltmem gerek. Coşkun Aral'ı dün "Dernek Başkanı" olarak yazmıştım. Oysa Aral, derneğin değil, jürinin başkanı imiş.. Başkan Rıza Özel'den de, siz okurlardan da özür dilerim.

Azerbaycan'da Şuşa Zaferi'nin ardından çektiği bu fotoğraf, Uğur Yıldırım'a bu yıl ilk kez verilen "Yurt Dışı Türkler ve Akraba Topluluklar Özel Ödülü"nü kazandırdı. Azerbaycan Ordusu, Ermenistan'ın 8 Mayıs 1992'de işgal ettiği Dağlık Karabağ'ın kalbi Şuşa'yı 8 Kasım 2020'de özgürleştirdi. Zaferin ardından halk sokaklara döküldü. İşte zaten hurdaya dönmüş aracının üzerinde zıplayan bir Azeri kardeşimiz.. İşgal altında doğmuş büyümüştü o genç ve ilk defa özgürdü.. Düşünebiliyor musunuz?.

Uğur Yıldırım, Dağlık Karabağ Savaşı sırasında çektiği fotoğraflarla "Türkiye Foto Muhabirleri Derneği Yarışması/ Foto Röportaj Kategorisi"nde ikinci oldu. Bu fotoğraf serisinde Ermenistan füze saldırıları sonrasında cephe hattından kilometrelerce uzaklıkta yaşayan sivillerin ölüm anıyla karşılaşmaları ve sonrasında yaşadıkları derin üzüntüler var. İşte onlardan biri bu.. Oyuna gönderdiği çocuğunun cansız ve parçalanmış vücudunu kapının önünde bulan "anne"nin acısını yaşattırıyor insana.. İn-sa-na.. Uğur'un bu serisi Anadolu Ajansı'nın düzenlediği "Uluslararası İstanbul Foto Ödülleri Yarışması Seri Foto Haber Kategorisi"nde de ikincilik ödülü kazandı. Bu fotoğraflar şimdi New York'taki Birleşmiş Milletler Genel Merkezi'nde sergileniyor. 29 Ekim'e kadar açık kalacak!. Yani yarın son..

***

TEBESSÜM
Küçük Temel ile küçük Dursun, pazar yerinde dolaşıyorlardı. Dursun, incir tezgâhının başında durdu. Pazarcı bir başka müşteriyle konuşurken, üç tane inciri cebine attı. Az ilerde "Cebimde üç incir var. Gidelim de yiyelim" dedi. Temel tersledi.. "Senin yaptığına hırsızlık derler. O incirleri namuslu yoldan alabilirdik!"
Dursun "Nasıl yani" deyince, "Gel sana göstereyim" dedi, Temel..
Birlikte yeniden incircinin yanına geldiler. Temel, "Sana bir numara yapacağım. İncirlerini kaybedecek, sonra tekrar bulacağım. İster misin?" dedi. İncirci "İsterim. Kaybet bakalım" deyince, üç incir aldı tezgâhtan.. Birer birer yedi.. "İşte incirlerin yok oldu" dedi..
İncirci "Peki nereye gittiler" diye sorunca, Dursun'u işaret ederek "Okus pokus" dedi, Temel.. "Elini bu arkadaşımın cebine sok, şimdi.."

***

SEVDİĞİM LAFLAR
Sıcak bir sözcük, müşfik bir görünüş, doğal bir tebessüm harika işler başarır, mucizeler yaratır. William Hazlitt