Ronaldo? Messi?..

Dünyada herkese sorulan, senelerdir anketlere sebep olan soruyu Cumhurbaşkanı değil, İETT Futbolcusu Recep Tayyip Erdoğan'a da sormuşlar.. Tereddüt etmeden "Ronaldo" demiş.
Recep Tayyip Erdoğan'ı bir İstanbul İkinci Lig takımında oynarken Fenerbahçe keşfetmiş, ama başlarında bizim Kemal Belgin'le giden Transfer ekibi, "Baba Erdoğan"dan izin alamamıştı. "Bu yerel takımda oynamasına 'Oyalansın' diye ses çıkarmadım. Futbol kariyer olmaz" demişti, Babası..
Anlayacağınız, "Ronaldo" diyen, protokoler bir ünlü değil, "Uzman" bu defa..
Okurlar benim bu konudaki fikrimi yıllardır bilir.
"Ronaldo" dedim hep, şaşmadan..
"Bir Ronaldo 10 Messi eder. Çünkü Ronaldo takıma oynar. Oysa bütün takım Messi'ye oynar" dedim, yanında..

​O MİNİK KÖPEĞİ UNUTMAYALIM!..

Benim balık hafızalı medyam unuttu bile.. Araya giren Bayram.. Seçim kampanyaları, hafta sonu seçimler.. Ardından tabii seçim sonrası.. Güvenim kendime inanmıyorum ama bugüne dek zerre ilgilenmediğim, ne yazar ne de okur olarak hiç kullanmadığım Sosyal Medya'da..
Zaten benim medyam ve onun pek çok köşe yazarı, haberleri ve yazıları için sosyal medyayı izliyor.. Haber kaynağı sosyal medya.. Fikir kaynağı gene sosyal medya.. Eeee!.. İşin içinde "Tık sayısı" var ya..
Ayakları kesilmiş bir minik köpeğin o bitkin, o fersiz, o son defa kapanmak üzere olan bakışları sosyal medyada yayınlanınca, yer yerinden oynadı..
Hayır, Hayvansever olmaya gerek yok. "İnsan olmak" yeterli, o resme bakıp hem de nasıl duygulanmak ve isyan etmek için..
Öyle de oldu..
Terörden her gün şehitler verilen, karayolları hele bayramda kanlara boyanan ülkemde bir minik köpeğin minik fotoğrafı tüm kalpleri titretti..
Bahçemde neşeyle mama kaplarına, sütlerine ve oyuncaklarına koşuşturan altı kedi yavrusunu seyrederken bile, gözümün önüne, kesik patileri pamuklarla sarılmış o minik köpeğin hayata son bakışları geldi tatil boyu..
Bu ülkede hayvanlara sahip olacak yasalar hâlâ çıkmadı. Tasarı hazırlandı, Meclis'e verildi, o bile gündeme alınmadı, kadük kaldı.
Çoktan çağ dışı kalmış bir yasa ile, evcil, yabani hayvanları korumak mümkün değil..
Diyeceksiniz ki "Yasa olsa ne olacak?. İşte Trafik yasaları.. Bayramda gördünüz uyan var mı?."
Ama düşünün.. O yasadaki cezalar bir avuç kişiyi bile korkutsa kâr değil mi?. Bir de yasayı harfiyen uygularsan, uygulandığını herkes görürse..
Sosyal medyaya çağrım bugünler için değil tabii..
Dünya Kupası'nı bile geride bırakan Seçim Gündemi'nde "Hayvan Hakları Yasası"nı gündeme getirmek suya yazı yazmak gibi olur..
Seçimler yapılacak.. Yeni Meclis açılacak.. İşte o zaman düğmeye basacağız. İşte o zaman, o kesik pamuk elleri ve mahzun bakışları ile o minik köpeğin resimleri sosyal medyayı sallayacak.. Sarsacak. Gazeteler o zaman yeniden manşetler yapacak, köşe yazarları o zaman "Haydi Milletvekilleri.. Artık zamanı geldi. Çıkarın bakalım şu yasayı" diyecekler..
O zaman havaya kurşun atmayacağız. O zaman Meclis'e yön veren tartışmalar yapacağız..
Evcil ama evi olmayan hayvanlar sokaklarda mı yaşayacaklar, yoksa tüm uygar ülkelerde olduğu gibi pırıl pırıl barınaklarda mı?. Başlarında veterinerleri, bakıcıları, saatinde verilen mamalarıyla neşe içinde mi oynayacaklar, yoksa sokak sefaletine devam mı edecekler, onu yazacak yasa önce.. Sonra da sahipli sahipsiz, evcil vahşi tüm hayvanlara karşı işlenecek suçlar sıralanacak. Sonra bu suçlara cezalar..
Kanunsuz suç ve ceza olmaz çünkü.. Buna dikkat!.
Cezalar belirlenirken amaç suçun bedelini ödetmek değil, "Önlemek" olacak.
Olursa o zaman biz de uygar bir yasaya sahip olacağız. O zaman minik, o isimsiz yavru boşu boşuna ölmemiş olacak..