Rusya’da ne oldu?

Batı medyası ve siyaset sahnesi soluğunu tuttu bekledi...
Bazı Batı mahfelleri "göle maya çaldık, tutarsa ne ala" havasındaydı, biliyoruz.

***

Rusya'dan gelen görüntüler ise ilginçti.
Wagner sürüsünün ilk safhada el koyduğu Rostov şehrinde bir caddedeki çöpçü çarptı beni...
Tam teçhizat silahlı adamların arasında hiçbir şey olmamış gibi yerleri süpürmeye devam ediyordu...
Ne oluyordu yani?
Her şey sosyal medyaya dağıtılan görüntüler üzerinden yürütülen bir algı oyunu muydu?
Kiev'e füzeler yağdığı günlerde de Zelenski'nin Kiev caddeler'inde seke seke dolaştığı görüntüler geldi aklıma...

***

Olayı 15 Temmuz'a benzetenlere hiç katılmıyorum.
Unuttunuz mu?
Ankara bombalanmıştı, Ankara!..
Darbeciler Meclis'i bombalamış, Genelkurmay'a girmişti.
Eskişehir üssü hava hakimiyetini ele geçirip darbecileri durduruncaya kadar bir gün geçmişti.
Açın o günlerin belgelerine yeniden bakın yahu!

***

Mühimmatı eksilen, yönetimi sarhoşların elinde ve büyük şehirlere çok uzakta bir Wagner birliğinin kalkışması sırasında bizim NATO'cuların takındığı tavır da ayrı alemdi...
Sosyal medyaya "Ne olacak bu NATO'cuların hali? Tam da Wagnerci olmuşlardı, yine ortada kaldılar" diye yazanlara hak veriyorum?

***

Şu net...
Rusya'da Wagner kurucusu Prigojin üzerinden bir "iş" çevrildi.
Ne olduğunu anlayamadıysak, anlamışız gibi yapmamalıyız.
Ukrayna savaşından tornistan yapmak için uygun bir bahane de olabilir mi?
Olabilir.
Ama savaşın hızını ve şiddetini artırmaya da bahane olabilir.
Putin bu vasıtayla bir kez daha geniş kesimlerden destek aldı fakat desteğin özgül ağırlığı azaldı.
Üstelik olay sırasında "Rus finans bloku" ve oligarkların sessizliği öyle yabana atılacak bir nokta değil.

***

Tarihçiler de coştular, sağ olsunlar.
Deli Petro'dan son çara kadar herkese benzetildi Putin.
Prigojin gibi bir adam Troçki bile oldu.
Anlayacağınız mübalağa aldı yürüdü...
Fakat bakın, Kornilov vakası vardır ki, ilginçtir...
Yarın onu anlatayım size...

***

NOT DEFTERİ
Fikre can çekiştiren bir idrâk, irfan, dava ve mesele yoksunluğu... Ruh boşluğu... ( NECİP FAZIL KISAKÜREK / Türkiye'nin Manzarası )