GAZZE: SESİMİ DUYAN VAR MI?

Yoğunuz, yorgunuz.

İşimiz başımızdan aşkın,

Çok mesai yapıyoruz.

Hatta bazılarımızın sesi bile kısıldı, malum mitinglerde epey bağırdık.

Gözlerimiz video izlemekten buğulandı artık.

Ve sonra…

Sonra rutine devam.

Kimimiz "Artık görüntülere dayanamıyorum" diyerek izlemeyi bile bıraktı.

Bir de boykot meselesi var tabii...

1 -2 ay almadık onların markalarını, yetti!

Bu arada hala "Benim kahvemle ne olur" diyenlerimiz de var.

Sosyal medyada yaza yaza parmaklarımız uyuştu.

(#) Hashtag yap etiket koy. Kurtardık Gazze'yi(?)

...

Maalesef gerçekler bunlar!

Bahanelerimiz!

Bunca acıya bunca ölüme rağmen.

Evet biz yorulduk ama;

İsrail öldürmekten, Gazze ise direnmekten yorulmadı.

11 binden fazlası çocuk, 30 bin can gitti. Bir o kadar da kayıp…

Belki şu an şu dakika aralarına yenileri eklendi.

Gazze'de çocuklar, Gazze'de kadınlar, Gazze'de insanlık ölüyor!

Her ne kadar haberleri izlerken kaçmaya çalışsak da Allah'tan sosyal medya var çıkarıyor karşımıza.

Yoksa merak edip arama zahmetinde bile bulunmayacağız.

Haberiniz var mı hayatta kalan Gazzeli çocuklardan?

Yaşadıkları zorluklardan?

Akıbetlerinden?

Haydi...

Gazzeli çocuklar diye yazalım arama motoruna.

Gördünüz mü o son fotoğrafları!

Ayakları çıplak.

Yatacak yerleri yok!

Sarılıp da ısıtacak anne baba yok!

Ellerinde bir tas.

Ama içi boş!

Açlar...

Açlıkla öldürüyorlar şimdi de...

Susuzlukla!

İlaçsızlıkla!

Hayvan yeminden ekmek yapıyorlar bir görüntüde gördünüz mü?

Evet şimdi siz o görüntülere bakarken son bir yudum alacaksınız kahvenizden!

Ama kahve zehir olacak. (Olmalı)

Petrol denizinin ortasında bir yudum suya, bir lokma ekmeğe muhtaç kaldı o masumlar.

Şimdi bir kez daha düşünelim.

Sesimizi, nefesimizi, cebimizi ve bir zahmet parmaklarımızı bir daha yoklayalım.

Hangi dinden, hangi mezhepten, hangi aşiretten olduğumuzu bir kenara bırakalım.

Gazze'yi konuşmaktan, soykırımı haykırmaktan geri durmayalım!

Biz susmayalım, Gazze'nin sesi olalım ki onları umuttan da yoksun bırakmayalım!

***

"Bütün insanlar kendi esenlikleri için harcadıkları düşünceyle değil, insana verilen sevgiyle yaşarlar."

İnsan Ne ile Yaşar / L. N. Tolstoy