Patronun çırakları

Donald Trump 2004'ten 2015'e kadar NBC'de 15 sezon yayınlanan The Apprentice (Çırak) isimli televizyon şovuyla şöhret oldu. Çok başarılıydı; çünkü numara yapmıyor, kendisini oynuyordu.
Dizide de gerçek hayattaki gibi soğukkanlı bir patron olan Trump, çeşitli sektörlerde iş deneyimleri bulunan çıraklarının anasını ağlatıyordu.
Trump, 16 Haziran 2015'te ABD Başkanlığı'na adaylığını açıkladığı sırada programda Meksikalı göçmenler hakkında yaptığı açıklama yüzünden kanal tarafından "kovuldu".
Trump'tan sonra patron rolü için gerçek bir oyuncu olan Arnold Schwarzenegger de denenmiş ancak tutmamıştı.
Dizinin yeni sezonu başlıyor.
20 Ocak'ta ABD şirketinin patron koltuğuna oturacak olan Donald Trump, çıraklarını birer birer açıklıyor.
Oldukça genç bir kast.


Elon Musk, Vivek Ramaswamy, Kennedy, Tulsi Gabbard gibi açık fikirli, politik doğruculuk kalıplarını reddeden, mantıklı bir diyalog kurulabilecek isimler listede.
Kadroda Demokratlar'ın Ortadoğu politikalarındaki tezlerini milliyetçi bir üslupla tekrar eden ve yönetim kuruluna (Senato) Dışişleri Bakanı olarak teklif edilen Marco Rubio gibi "bekçiler" de mevcut.
Savunma Bakanı olarak ekibe alınan, Fox News sunucusu ve eski bir asker olan Pete Hegseth ise 6 Ocak'taki Kongre baskınına katılan kostümlülerden biri gibi. Cumhuriyetçiler bile "Fazla mı oldu" diye içlerinde tartışıyorlar.
Anlaşılan o ki, Trump hem içerideki hem de dışarıdaki rakiplerini sıkıştırmak için gözü kara çırakları özenle seçmiş.
Ama tabii ki bu şovda son söz ABD'yi bir şirket mantığıyla yönetmeyi vaat eden patronun.
Trump, Çırak'ın final sahnesinde olduğu gibi soğukkanlılığını kaybedene "Kovuldun" der, arkasına bile dönüp bakmaz.
Trump döneminde ABD-Türkiye ilişkilerini, emperyalizmin klasik refleksleri üzerinden ya da ideolojik yaklaşımlarla değerlendirmeye çalışanlar bu havayı görmezden geliyorlar.
İkili ilişkilerin yeni dönemde kolay olacağını söylemiyorum. Örneğin, Filistin meselesinde çok didişeceğimiz açık. Ama eski yüklerden kurtulmamızın avantajımıza olduğunu düşünüyorum. Trump'ın Türkiye politikalarını Erdoğan'la doğrudan diyaloğu üzerinden şekillendirecek olması da umut verici.

***

20 OCAK'A KADAR TRUMP'I PAMUĞA SARIN
ABD, 11 Eylül saldırılarına kadar başka bir devletti.
2001 yılında İkiz Kuleler'e yapılan saldırının ardından yeni güvenlik konseptiyle yönetime el koyanlar, 20 yıldır bugün içinde bulunduğumuz dünya düzenini idare ediyorlar.

Şimdi soru, Trump vaat ettiği şekilde bu olağanüstü hâl rejimini yıkıp ABD'yi eskisi gibi kapitalist bir yapıya kavuşturmaya cüret edebilecek mi? Önümüzdeki 4 yılın finali olduğunu bilen Trump'ın cesur olacağına inanıyorum. Ama hâlâ müesses nizamın böyle bir gücü kuklalar yerine özgün bir karaktere seçimle kolayca vermesini aklım almıyor.
Trump koltuğa oturacağı 20 Ocak'a kadar pamuklara sarılıp korunmalı.

***

HARRİS'İN ZOR GÜNLERİ
Bizde konu Mansur Yavaş ve Ekrem İmamoğlu'nun sanatçılara ödediği astronomik ücretler.
ABD ise seçim kampanyasında harcadığı paraların hesabını vermekte zorlanan Kamala Harris'i konuşuyor. Epeyce açığı varmış.

Meğer o kameraların karşısına geçip "Trump seçilirse ölürüz" diyen Hollywood starları, şarkıcılar ücreti mukabilinde gözyaşı akıtıyorlarmış.
Kamala Harris'e sürekli gülmesi için de aynı isimlerin oyunculuk dersi verdiği söyleniyor.

***

TRUMP MEDYAYLA KAZANDI
Trump'ın elde ettiği muazzam başarıda yeni medyayı aracısız kullanması çok etkili oldu.
Televizyon ve Youtube yayınlarında katıldığı hard talk'larda samimi, doğal bir imaj çizdi. Açık konuşmaktan çekinmedi. Hiç slogan atmadı.

Ekibine aldığı Elon Musk'ın X'in sahibi olması da Harris'e oy verecekleri tahmin edilen gençleri kendisine çekmesinde etkili oldu.
Rakibi Harris ise metin yazarlarının klişe cümlelerini okuduğu yayınlar dışında ortalıkta yoktu.