Önce İstanbul'daki sel felaketinde, şimdi de Elazığ depreminde aynı şey; İBB Başkanı Ekremİmamoğlu'nun tatil aşkı tartışılıyor.
Tartışılır çünkü ortada ilginç bir durum var. Büyük bir iddiayla siyasi yolculuğa çıkan ve "kahraman" ilan edilen İmamoğlu, pervasız bir biçimde acıların yaşandığı bir zamanda kalkıp tatil yapıyor ve bunu da pişkince savunuyor: "Ailembenim kutsalım. Çocuklarım ve aileminkendi hayatlarını sürdürmeleriniisterim. Dolayısıyla benim çocuklarımavakit ayırmam lazım. Ben 8yaşındaki kızımın çocukluğunu ıskalayamam. Ben ergenlik çağını yaşayanoğlumun bu çağlarını ıskalayamam."
Bu argümanlarını da vesayetçilerin yaklaşımıyla"siyaseti kutsallaştırmama"gerekçesini öne sürerek yapıyor:
"Bana destek verip eleştirenler de var. Benim bütün insanlara tavsiyem siyaseti kutsallaştırmanın zararını yaşıyoruz. Maalesef siyaseti çok kutsal görüyoruz. Hatta siyasi insanları da kutsallaştırıyoruz. Bu mekanizmalar, bu kurumlar, bu kişilikler bizlere hizmet eden sizler gibi bizler gibi insanlar."
Gerçeği nasıl altüst ettiği çok açık... Çünkü kimse bir siyasetçinin neden tatil yaptığını ve çocuklarıyla birlikte olduğunu sorgulamıyor. Sorgulanan şey, felaketin yarattığı acılar devam ederken, onun acıları umursamadan tatil yapması ve bunu savunması. Eğer siyasetçiysen, iki de bir 16 milyon İstanbullunun hakkını savunduğunu söylüyorsan ona göre davranmalısın. Bir siyasetçi, "siyaset kutsallaştırılıyor"gerekçesinin arkasına sığınarak yaptığıyanlışın üstünü örtemez. Elbette, çocuklarıihmal etmemek için çaba harcamakgerekiyor. Ancak bunun tek yolu Elazığ,Malatya veya İstanbul'da binlerce insan,çoluk çocuk acı ve korku içinde yaşarken,tatil yapmak ve bunu da pişkince pazarlamakdeğil. Bu insanların vicdanını sızlatıyor. Bu yüzden sokakta ve sosyal medyada oy verenler de dahil binlerce insan aynı tepkiyi veriyor: "Asıl enkaz altındaİmamoğlu kaldı."
Onun bu halini psikologlar nasıl değerlendirir bilemem ama o kendisine oy verenlerin ruh halini herhalde iyi biliyor ve tepki gelmeyeceğini öngörüyor ki böyle umursamaz davranıyor. Büyük ihtimalle de "nasıl olsa bana mecburlar" havasında. Oysa aynı adam, çok değil üç ay önce "kahraman" ilan edilmiş, efsanelere atıf yapılarak, Yüzüklerin Efendisi'ndeki Frodo'ya, Matrix'teki Neo'ya benzetilmiş ve kahramanlık şöyle tanımlanmıştı: "Harekete geçmeye, kendi konforalanından çıkmaya çağıran bir meydanokumadır."
Ne yazık ki reklam metni yazmak veyahayallerdeki siyasi aktörü tarif etmekle kahramanlıkyolculuğuna çıkılmıyor. Gerçekhayat bambaşka... Eğer gerçekten yolculuğaçıkmış bir kahraman olsaydı, "kaos"unyaşandığı Elazığ'da kalır, çekilen "çile"yeortak olurdu. Baksanıza "kahraman"ımızne konfordan vazgeçiyor ne de siyasetçiolmaktan. Bu noktada ister istemez şusoru akla geliyor; Sahici bir siyasetçi veya"kahraman" olsaydı bu kadar kısa bir süredeböyle pervasız bir insana dönüşebilirmiydi? Sorunun cevabı beni şaşırtmıyorçünkü bu coğrafyada çok daha beterinetanık olduk. Alın FETÖ'nün iyi eğitimli,munis "altın nesil"ini... Onların 15Temmuz gecesinde nasıl katillere dönüştüğünügördük.
Yasal Uyarı: Yayınlanan köşe yazısı/haberin tüm hakları Turkuvaz Medya Grubu’na aittir. Kaynak gösterilse veya habere aktif link verilse dahi köşe yazısı/haberin tamamı ya da bir bölümü kesinlikle kullanılamaz. Ayrıntılar için lütfen tıklayın.