Böyle zamanlarda atıp tutmak serbest oluyor tabii...
Ama bilmeyen, bilmez.
Bir sabah uyandığında şehrin orta yerinde tam teçhizat Filistinli militanların
ellerini kollarını sallayarak dolaştığını görmek
bir İsrailli için
çok sarsıcı bir olaydır.
Hele nokta tespiti esir alma operasyonlarına tanık olmaları...
Filistinliler'in İsrail Savunma Kuvvetleri'nin zırhlılarını ele geçirip tam gaz öteki yakaya götürmeleri falan
olmayacak şeydir.
Son yirmi yıl içinde doğan İsrailliler hayaletlere inansalar, buna inanmazlardı ama gerçek oldu.
Unutmayın, abluka başladığından beri geçişler belli kapılardan sınırlı biçimde yapılıyor ve yedi kapıdan çoğu yıllardır kapalı...
Çoğu yer şimdi Filistin buldozerlerinin yıktığı duvarlarla örülü.
Sınırın 500 metrelik bölümü "girilmesi yasak bölge" sayılıyor ve hareket eden her şeye İsrailliler ateş ediyor...
***
Bu olay hakkında konuşmalarımız sürecek, orası net.
Ama öğrenerek, bilerek ilerlemek gerekiyor.
Gazze'nin sınırlarındaki şeritte günün her saatinde silahlı olan (şimdi yeni moda "hümanist"lerin sivil sandığı)
işgalci topluluklar yaşıyor. Lakin emin olun, Cumartesi günü sabahtan öğleye kadar yaşadıklarını akıllarından bile geçirmemişlerdir.
Bu iş rastgele bir roket düşmesine, bir suikast eylemine benzemez.
Tepesine bombalar yağdırıp durduğun Gazzeli'yle bir caddenin ortasında yüz yüze gelmek bambaşka bir şoktur.
Özellikle çalışılarak inşa edilmiş bir gurur incitildi.
İzi kalır, geçmez...
Geçmeyecek.
***
Elbette bundan sonrası mazlum Filistinliler için zor olacak.
Peki buna üzülmek kimin hakkıdır?
Daha önce Filistinliler'in çilesi karşısında hakkıyla üzülenlerin hakkıdır; gerisi hiç ağzını açmasın!
İsrail'in "istihbarat zaafiyeti"nin;
Hamas'a içeriden destek geldiğini düşündürecek kadar gafil avlanmasının ve daha pek çok noktanın şüphe uyandırması anlaşılır şeyler... Komploları konuşmayı da anlıyorum.
Lakin önce bütün bu akıl yürütmeleri bir yana bırakıp kalbinizi dinleyin...
Sonra dolu dolu içinizi çekin ve Filistinliler'in zaferi için dua edin!
***
NOT DEFTERİ
Atı neden yalnız bıraktın?
Eve yarenlik etsin diye evladım...
Zira terk ederse sakinleri, evler ölür. (MAHMUD DERVİŞ / Atı Neden Yalnız Bıraktın)