İlmi belki çok ama irfanı yok

Saçmalık!
Sanki jeoloji biliminden ve modern inşaat teknolojisinden önce yeryüzünde doğru düzgün tek bir şehir kurulmamış gibi konuşup durmanın âlemi var mı?
Sismologlar önümüze rakamları koymasalar, depremin ne büyük bir felaket olduğunu anlamaz mıydık?

***

Sanırsınız ki...
İnsanlık yeryüzünde türlü çeşitli medeniyetlerden gelip geçmemiş de, bu beylerin karşısına baldırı çıplak olarak gelmiş!..
Dikkatli bakınca anlayacaksınız...
İlmi belki çok ama irfanı yok adamlar ekranları doldurdular.
Oysa henüz kendi aralarında iki deprem mi oldu, yoksa üç deprem mi konusunda bile anlaşamadılar.

***

Bu beyleri dinlememek "geri zekâlılık"mış...
Böyle diyerek insanların tarifsiz acıları üzerinde tepinip duruyorlar.
Belli bir taraftar kitleleri var, beylerimiz halkı aşağıladıkça zevkten dört köşe olan bir kitle...
Onlar daha da beterler.
Depremzedelere, "Bak işte doğru olanı görmeniz için yanlışla imtihan oldunuz" diyecek kadar sapıttılar.

***

Bilim elbette gereklidir, iyidir, hoştur, faydalıdır...
Ancak hiçbir toplumda işler bu beylerin söylediği gibi yürümez.
"Bak akıl öyle diyor" deyince öyle olmaz!
Çünkü toplum diyerek tanımladığımız yapılar rasyonel değillerdir; hazlar ve hayallerdir damgasını vuran...
Topluma akılcı bir çekidüzen veren şey devlet ile millet arasındaki uyumdur.
Devletlerin asıl yeri ve işlevi budur.

***

İşimizi doğru düzgün yapmayı unuttuysak...
Vur patlasın çal oynasın para kazanmakla aklımızı bozduysak...
En sakin taşra şehirlerini bile canavarı andıran kentlere dönüştürdüysek...
Bilimi dinlemediğimiz için değil...
Ekonominin faydalarını toplumsal ahlakın önüne geçirdiğimizdendir.
Öyle bir çırpıda konuşarak halledemeyeceğimiz kadar bela bir meseledir.

***

Sonuç olarak...
Masum değiliz hiçbirimiz, bu bir...
Ekonomik çarkla yüzleşmeyeceksek, medarı maişet motorunu yok sayacaksak, açgözlülük problemimizden fellik fellik kaçacaksak, sabahlara kadar jeolog konuşturalım, fayda etmez, bu da iki...

***

NOT DEFTERİ
Her şey metalaşmıştır; "kendini satma" modeli yaşamın bütün alanlarına yayılır ve her şey parayla ölçülür. Sermayenin mantığı, sermayeleşmiş yaşamın mantığı haline gelir. (ANDRE GORZ / Maddesiz)