Tabii Gorbaçov’u severler!

Hepsi aynı şebekeden...
Hadi daha şık söyleyelim; bir "network" oluşturuyorlar.
Kimler mi?
Gorbaçov ölünce yanıp yakılarak üzülen Batı politikacılarını kastediyorum...
"Mirası yaşayacak" diyenleri, "şöyle şahane adamdı, böyle muhteşemdi" diyenleri kastediyorum...
Niye bazı liderleri hiç sevemeyip sadece yalandan yüzüne güldüklerini anlayın!
"Perestroyka"yı (Yeniden yapılanma) kolunun altına Louis Vuitton çanta alarak anlatan, Pizza Hut zincirini öven reklam filmleri çevirecek seviyede bir lideri sevmeyecekler de, kimi sevecekler?

***

Komünizm yıkılmalıydı...
Parti komiserlerinin halk üzerindeki totaliter baskısı silinmeliydi...
Sovyetler Birliği'nin hantal gövdesi zaten ölümün eşiğindeydi...
İki naylon çoraba, üç kolaya direnemeyen bir zihin sosyolojisi nasıl ayakta kalabilirdi?
Ama koskoca Sovyetler Birliği'nin sonu, eskisini mumla aratacak berbat bir soygun düzeni ve neoliberal vahşetle mi gelmeliydi?
Bunların sorumlusu Gorbaçov'dur.
Hep Yeltsin sarhoşunu işaret ediyor parmaklar.
Doğru, bir felaketti.
Ama felaketin gelişini dantel gibi ören Gorbaçov'dur.

***

NATO Genel Sekreteri Stoltenberg, "Gorbaçov'un dünya vizyonu örnek olmaya devam ediyor" demiş.
Kime, kimlere örnek acaba?
AB Komisyon Başkanı Von Der Leyen, "Güvenilir ve saygın bir liderdi" demiş.
Eh, "Yık artık şu sosyalizmi!" denince beş yıl içinde her şeyi yerle bir eden adamı "güvenilir" bulurlar elbette!
Üzerinde çalışmışlar belli ki!
En çok BM Genel Sekreteri Guterres'e güldüm.
(İnşallah bizim Dışişleri bu adamı fazla ciddiye almıyordur!) Demiş ki, Guterres...
"Dünya yüce bir lideri, yorulmak bilmeyen bir barış savunucusunu kaybetti."
Dünyayı istediği gibi at koştursun diye ABD'ye bırakınca BM sekreterine göre "barış" oluyor.
Peki o günden beri dünya barış yaşadı mı? Hayır!

***

Bugünün gençleri...
Hatta 30 yaş kuşağı bile bu "hileli" yakın tarih hakkında, hele Gorbaçov'un numaraları hakkında bir şey bilmiyor.
Öğrenmeye çalışsalar, bugün zihinlerini kurcalayan pek çok şeye cevap bulacaklar.

***

NOT DEFTERİ
İnsanlar saygı duymak ve değer vermekte zorluk çektiklerinden hayranlık duyarlar. Akıllı kişi hayranlık duymaz, saygı duyar, değer verir, anlar. Hayranlık, düşüncenin zafiyetidir. (THOMAS BERNHARD / Eski Ustalar)