Panik bitirir!

Kazanan takımla devam etti Erol Bulut. Pelkas'ın sırasını beklemesi, sahadakilerin "beylik haklarını" alması içindi. İyi de başladılar maça ama planı bozan "planlanamayan" kontraydı. Bir uzun pas ile Halil Akbunar boş kaleyi gördü. Aynı golü Konya maçında da yemişlerdi. Bu kez hataların üstesinden gelecek kaleci Altay performansı yoktu.
Dirençli savunma karşısında oyun alanını büyüttüler, olmadı. Özellikle sağ kanattan yüklendiler ama Sangare içeri giremedi, Valencia isabetsiz kaldı.
Bu arada üst üste kornerlerde de topa değen Fenerbahçeli olmadı. Göztepe'nin Atınç ile birlikte yükselen duvarını aşmaya çalışırken, elde ettikleri sadece birkaç karambol pozisyonu oldu. Topu ayağında tutan takım olsa da, daha önceki Kadıköy maçlarındaki "dejavu" sahnedeydi. Konyaspor da uzun ve yüksek oynattı, Malatya da. Merkez hücumlarında ise sürekli sırtı dönüktü Fenerbahçeli oyuncuların. Şut hamlelerine hep rakip ayağı değdi, tehlikeli frikiklerde ise Ünal Karaman'ın "akıllı barajı" devreye girdi. Atınç'ı ikinci adam yaparak, simetriyi kalecinin kapattığı köşeye yönlendirdiler.
Erol Bulut'un hamlelerinde taktik veya sistem değil, sadece aynı pozisyona; başka oyuncu yerleştirmek vardı. Çözüm üretmeyen pozisyonlar üzerinden, performans ile farklılaşmanın peşine düştü. Artık kaosa düşmüş bir maçta, uzun stoperlerini bile santrfora gönderebilirdi...
Beşiktaş'ın maçsız, G.Saray'ın üç puanla geçirdiği bir hafta, böyle bir durumda "risk" için biçilmiş kaftandı halbuki. Aynı zamanda takıma katılması beklenenlerin, formayı kimden alacakları için de sıkı bir test oldu. Şimdi hesaplar yeniden yapılacak. Beraberliğin iyi sonuç olduğu Trabzon deplasmanı için "kazanmak" zorundalar. Bu yaraları "beraberlik normal sonuç" denilen maçlardan üç puanla çıkmadan saramazlar. Fenerbahçe'nin şampiyonluk yolu, bu baskıyı doğru yönetirse açık kalır. Yoksa kendi paniklerinde boğulurlar.