Millet İttifakı'ndaki çatırdamanın birçok nedeni var. Ön planda birçok adayın rekabet etmesi görülse de asıl önemli olan bu ittifaka dahil partiler arasındaki derin ideolojik farklılıklar.
Seçim barajının yüzde 7'ye indirilmesi, ittifak meselesinin değiştirilmesi veya daraltılmış bölge hazırlıkları bunun yanında ancak yan unsur olabilir.
Bu nedenle muhalefetin baraj meselesini MHP'ye bağlaması doğru değil. HDP'yle ilişkili olması ihtimali çok daha gerçekçi. Çünkü yüzde 7 barajıyla, kapatılma davası nedeniyle kafasında soru işaretleri oluşan HDP seçmeninin yoğunlaşmaması hedeflenmiş olabilir. Bu aslında CHP ve İP'in de işine geliyor. Özellikle CHP, HDP'den kaçacak seçmeni yakalamak ve CHP'yi adres göstermek istiyor.
Aslında bu tür hazırlıklarla seçimlerin etkilenmeyeceğini geçmişte gördük. Önemli olan sistemi güçlendirmek ve topluma yeni umut vermektir.
İşte bu noktada karşımıza siyaset üretmeyen, ilkeler üzerinden ittifak yapmayan, sadece "Erdoğan düşmanlığı"yla bir arada duran Millet İttifakı partileri arasındaki derin ideolojik farklılıklar çıkıyor.
Alın İP ile HDP'yi...
Bu iki partiyi birbirine bağlasanız bile bir arada durma ihtimali yok. Belki de bu yüzden hem Kılıçdaroğlu hem de Akşener ısrarla "erken seçim" isteyip durdu.
Bu derin ayrılığa bir de kimin aday olacağı meselesi eklenince ortalık toz duman oldu. Daha iktidar olmadan kavga başladı. Bugünlerde bırakın "Bizi neden dikkatealmıyorsunuz?" diye feryat edenHDP'yi, CHP ile İP arasında bile gerginlikhad safhada. İP Genel Başkanı MeralAkşener'in İmamoğlu çıkışı, yardımcısıCihan Paçacı'nın açıklaması hesaplanmamışbir çıkış veya basit bir "sitem"değil. Arkasında küresel güçlerin de olduğuyeni bir projenin altlıkları bunlar. Bu yüzdenİmamoğlu ismini bir yere yazın. Günügeldiğinde o devreye sokulacak.
Çünkü hem eski Türkiye kalıntıları hem de küresel güçler 2023'e son seçim gözüyle bakıyor. Bu seçimi kaybettiklerinde -büyük olasılıkla da öyle olacak- hepsi biter. Bu yüzden "Seçime kadar kavga etmeyelim" derdindeler...
Öyle bir dert ki bu, İmamoğlu'nu bile zoraki devreye sokup konuşturdular. Ama o satır arasında yine de asıl hedefini söylemeden edemedi. Bakın Ali HaydarFırat'a verdiği söyleşide ne diyor: "Şu an benim aklımdan geçen veamacım, İstanbul'da görevini en iyiyapan bir belediye başkanı olmaktır."
Ama hemen arkasından "o makamı"ne kadar çok istediğini ve vazgeçmediğinide ekliyor: "Ben bunu yaparsam zaten değişimolacaktır, değişime büyük birkatkı sunmuş olurum. Yani birilerinindediği gibi İstanbul'u alanTürkiye'yi alır tezine de damga basmışolacağım. Benim yapmak istediğimbudur."
Peki bunu ne zaman yapacak? Bütünsiyasi aktörlerin, küresel güç odaklarının"kader ve son seçim" dedikleri2023'ten sonra mı? Buna içeridekieski Türkiye kalıntıları izin verse bileHatay Büyükşehir Belediye Başkanı LütfüSavaş'ın dediği gibi küresel dostları izinvermez. Bu yüzden Akşener'in Fatih çıkışısadece "kararlılık" benzetmesi değil,siyasi bir işaretti. CHP'liler bunu fark edermi bilmiyorum ama halk şu gerçeğin farkında: 2023 seçimleri Türkiye'yi küresel arenada iddia sahibi yapan sahici bir aktör ile adı ne olursa olsun siyaset mühendislikleriyle pazarlanan suni bir aktör arasında geçecek.
Gerisi teferruat...
Yasal Uyarı: Yayınlanan köşe yazısı/haberin tüm hakları Turkuvaz Medya Grubu’na aittir. Kaynak gösterilse veya habere aktif link verilse dahi köşe yazısı/haberin tamamı ya da bir bölümü kesinlikle kullanılamaz. Ayrıntılar için lütfen tıklayın.