Mini mini ortak

Ahmet Davutoğlu, "Kimse haziranda erken seçim olmaz diyemez" buyurmuş.
Ben diyorum.
Haziranda erken seçim olamaz.
2023 Haziran'ı değil ha, bu yılın haziranı, yani beş ay sonra.
İktidar beş ay sonra erken seçime gitmek için bu martta, yani iki ay sonra karar almak zorunda.
Buna, "Ecevitçe" söylersek "kendi kendine intihar" denir.
Bu palavrayı sıkmaktan usanmadılar.
Olmayacağını kendileri de biliyorlar, amaç parti örgütlerini sıkılamak, gevşemelerini önlemek. Memur gazetelerine de, okurlarını heyecanlara gark etmeleri için malzeme vermek.
Tarihini de ikide bir değiştiriyorlar, 2020 demişlerdi, sonra 2021 oldu, şimdi 2022... Haziran olurmuş ama ekim de olurmuş...
Halkın buna bir tarafıyla gülmediğini sanıyorlar.

***

Davutoğlu, yüzde 1'i aşamayan oy oranıyla nesine güveniyor?
"Yamanmaya" çalışıyor.
Babacan için de, Karamollaoğlu için de durum farklı değildir.
İttifaka bir ucundan dahil olacak, sonra da hiç hak etmediği bir başkan yardımcılığı...
Yüzde 1 oy alacak adam Türkiye'yi yönetenlerden biri olacak.
Buna da demokrasi diyecekler.
Yoksa düşlerinde bir dışişleri bakanlığı falan mı görüyor? (Başbakanlık yok, onu Akşener kapmış ya.) Ama asıl ABD'nin CHP konsolosu Çeviköz kendini o göreve hazırlıyor.
Aman, Davutoğlu o göreve gelirse, Suriye'ye daldığı gibi bu sefer de İran'a dalmasın... Tahran'da cuma namazı kılmak üzere...
Elinde petrol yok, doğalgaz bile yok, emperyalizm yapmaya kalkıyorsun...
İmparatorluğu yeniden ihya edecek...
Bu kadarını Kadir Mısıroğlu bile hayal edemezdi...

***

Yenilgileri, eski sisteme dönmenin her şeye yeteceğini sanmalarından kaynaklanacaktır.
Aslında satacakları başka bir mal da yoktur. Bazılarının "Kemalizm ticareti" hariç.
Halk başkanlık sisteminden şikâyetçi değil.
Pahalılıktan şikâyetçi, o kadar.
Kararsızlar, başkanlık sisteminden pişman oldukları için kararsız değiller.
"Hay ellerim kırılsaydı da..." lafı bu sefer hiç duyulmadı.
Kazansalar, asıl büyük "çuvallamalar" o zaman başlayacaktır.
Örnek istiyorsanız İstanbul Belediyesi'nin haline bakabilirsiniz.