Zamansız ve mekansız bir yerde geçen hikaye: Dullar! Nesibe Sena Ayın'dan yeni projesi için destek çağrısı

Giriş: 15.10.2023 00:04 Güncelleme: 15.10.2023 00:16

ABONE OL

Zamansız ve mekansız bir yerde geçen hikaye: Dullar! Nesibe Sena Ayın’dan yeni projesi için destek çağrısı

Bilinmeyen bir dönemde, bir toplulukta evli çiftlerden karı veya koca vefat ettiğinde dul kalan da eşiyle birlikte “çift cenazesi” adı verilen geleneğe uygun olarak zehirli otlar yedirilip toprağa verilen bir hikayeyi anlatan "Dullar" adlı kısa film Kültür ve Turizm Bakanlığı'ndan kısa film yapım desteği aldı. Dullar' kısa filminin yönetmeni ve senaristi Nesibe Sena Ayın, film için fon arayışında olduklarını belirterek, "Ben ve ekibim desteklerinizi bekliyoruz" dedi.

Bir toplulukta evli çiftlerden karı veya koca vefat ettiğinde dul kalan da eşiyle birlikte geleneğe uygun olarak zehirli otlar yedirilip toprağa verildiğini anlatan bir kısa film olan "Dullar" Kültür ve Turizm Bakanlığı'ndan kısa film yapım desteği aldı.

Oldukça ilginç bir hikayenin anlatıldığı kısa filmin çekilmesi için senarist ve yönetmen Nesibe Sena Ayın, fongogo adlı internet sitesinde kampanya başlattıklarını açıkladı.

Ayın, yapılacak destekler sayesinde oyuncuların ve ekibin ulaşım süreçleri, filmin mekan, dekor ve sanat bütçesi, kamera, lens, ışık ve ses ekipman ihtiyaçlarının karşılanacağını belirtti.

HİKAYE

Bilinmeyen bir dönemde, bir toplulukta evli çiftlerden karı veya koca vefat ettiğinde dul kalan da "çift cenazesi" adı verilen geleneğe uygun olarak zehirli otlar yedirilerek toprağa verilmektedir. Şifacı olan Ruhan, toplumdaki hastalıkları iyileştirme becerisinin yanında çift cenazelerinde kullanılan zehri de temin eder. Bir gün Ruhan, çift cenazesinden evine dönerken kapının önünde eşi Ali'yi ciddi bir şekilde yaralanmış bulur.

BEN KİMİM?

Selam! Ben Nesibe, 1996 yılında İstanbul'da doğdum. İstanbul Üniversitesi Bilgisayar Mühendisliği'nden 2018 yılında mezun oldum ve okurken birçok kısa film atölyesinde bağımsız projeler geliştirdim. Bir yandan TRT 2'de içerik editörlüğü yapıyorum, diğer yandan ekip arkadaşımla kültür, sanat ve sinema üzerine yayın yaptığımız bir podcastimiz var, Retrospektif Podcast. 2021'de David Lowery'nin "The Green Knight"ını izlerken "Dullar"ın tohumları zihnime düşmeye başladı ve yazmaya koyuldum. Kendi kişisel tecrübelerimle hikâyesini tamamladığım "Dullar", 2022 yılında Kültür ve Turizm Bakanlığı'ndan Kısa Film Yapım Desteği almaya hak kazandı. Kasımda kayıt tuşuna basmayı planladığımız projemizin yönetmenliğini ve yapımcılığını üstleniyorum.

YÖNETMEN GÖRÜŞÜ

Kadın ve erkek, modern zamanda da birbirleriyle rekabete itilen bu iki özne olarak, aslında birbirlerinden farklı oldukları kadar içinde bulundukları durum itibarıyla aynıdırlar. Kendisi dışında bir gözün sürekli peşin hükmü altındadır. "Biri var olurken öteki var olamaz" yargısına karşı, ikisi de özünü arar, dünyayı anlamaya çalışır. İnsanın dünyadaki ömrünü ve hikâyesini küçümsemek cahilliktir ve bu, en acımasız örnekle ölümle baltalanabilir.

Bizim hikâyemiz de tarih öncesi ilkel zamanlarla benzerlikler gösteren bir zamanda geçiyor. Ruhan karakterimiz, içinde bulunduğu toplumun düzenine dahildir ve bu çarkın önemli bir dişlisidir. Dulların eşleriyle birlikte gömüldüğü bir toplum tasvirinde, Ruhan'ın kendi yolunu arayan birine dönüşmesini izleyeceğiz. Mirasının toplumla birlikte yok olmaması için de Ruhan'ın yavrusu, Hayy bin Yakzan'ın öyküsündeki gibi tabiatta kendini bulacaktır.

"Dullar'ı kaleme aldığım dönem ben de kendi evliliğimin hazırlığı içerisindeydim. Karşılaştığım hikâyeler, değişen kendi gündemim; toplumun bu iki kişi arasında gerçekleşen nikah akdine bakışını sorgulamama sebep oldu. Bu vesile ile kendime şu soruyu sordum: İnsanın fıtratı gereği dünyada geçirdiği zamanı en ideal biçimde değerlendirilmesi beklenirken, hayatını tek bir niyet üzerine oturtmak ve şekillendirmesini beklemek, kişiyi öz iradesinden uzaklaştırıyor mu?

"Dullar"da hem zamandan hem de coğrafyadan bağımsız, ortak bir hikâye kurgulamak istiyorum. Tarih öncesi ilkel dönemlere benzerlik oluşturan bir anlayışın hüküm sürdüğü köyde, insan canının ve biricikliğinin görmezden gelinerek hakkı olan hikâyesinden nasıl uzaklaştığını göstermeyi istiyorum.