Ayrılan yollar

86 yaşında hayata veda eden Oğuzhan Asiltürk, Türk siyasetine ciddiyet ve sorumluluk katan isimlerden biriydi. Rahmetli Necmettin Erbakan son ana kadar hep ona güvenirdi.
Çok partili demokratik hayatımıza ciddiyet, sorumluluk ve renk katan isimler birer birer gözümün önünden geçiyor. Osman Bölükbaşı, Celal Bayar, Turan Güneş, İsmet İnönü, Süleyman Demirel ve diğerleri gerçekten ülkeye büyük hizmetler ettiler. Bunların çoğu ile kişisel diyaloglar da kurdum. Bülent Ecevit, Nihat Erim, Faik Ahmet Barutçu, Turhan Feyzioğlu unutmadığım isimlerdendir.
Son dönemde AK Parti'nin kuruluşu ile demokratik siyasette yeni bir yol açıldı. Bu olay rahmetli Erbakan'la Erdoğan'ın arasının açılması olayı değildir. AK Parti'yi kuran dörtlü, ülke için yeni bir arayışın işaretini vermişlerdir. Gerçi Türk siyasetinde yol ayrılıkları çok fazladır. Örneğin İnönü ile Bülent Ecevit'in ayrılıkları buna tipik bir örnektir. Veya Turgut Özal'a Mesut Yılmaz'ın baş kaldırıp kendi yolunu seçmesi yine ilgi çekici bir örnektir.
Ancak bugün anlamakta zorlandığım durum Recep Tayyip Erdoğan ile Abdullah Gül'ün şu anda farklı dünyalarda olmalarıdır. Çünkü Tayyip Erdoğan siyasette özverinin örneğini vermiş kendisi olabilecekken Abdullah Gül'ü Cumhurbaşkanı yapmıştır. Ve Abdullah Gül'ün Cumhurbaşkanlığın'daki görev süresinin bitmesinde siyasi veya ideolojik hiçbir sebep yoktur. Bu durumda Abdullah Gül'ün bugün bir nevi Tayyip Erdoğan düşmanı olmasını anlamak imkansızdır. Ancak ben hafızamı zorlayarak Abdullah Gül'ün Cumhurbaşkanlığı görev süresi biterken eşinin çok öfkelendiğini ve gazetecilere "ikinci intifadayı ben yapacağım" dediğini hatırlıyorum. Acaba Abdullah Gül burada birazcık hanım ağırlıklı politikacı mı oldu. Yoksa Türkiye'ye Tayyip Erdoğan'dan farklı vaad ettiği bir şeyler mi var? Mesela Fetullah Gülen'e hoşgörülü davranmak gibi.
Oğuzhan Asiltürk'ü anarken bütün bunlar da aklımdan geçti. Asiltürk'e rahmet diliyorum...