Zaman gelip geçerken: Görüntüler, kitaplar, tatlar...

Biliyorsunuz, "tehlikeli sevimliler"den sık sık söz ediyorum.
Dolandırıcılık boyutuna varan yalancılık hastalığını (mitomani) sürekli gönül çalmaya yönelik davranışlarıyla örtmeye çalışan bu tiplere karşı uyanık olmak gerekiyor. Çünkü sayıları git gide artıyor, geride bıraktıkları hasarlar çoğalıyor. Bir de "tehlikeli nazikler" var ki, şu nokta hep akılda tutulmalı:
Abartılı zarafet bazen karanlık ve suç dolu bir bilincin saklanma alanıdır. *** Görüntü aldatıyor, hele pozcuların görüntüsü... Ulysses'in yazarı James Joyce çevresinde hüzünlü, solgun yüzlü, suskun fakat azıcık pozcu biri olarak tanınırdı. O yüzden sol gözünün üzerine zaman zaman taktığı korsan bandını en yakınındakiler bile bir "oyun" olarak algılamıştı.
Oysa o gözünden hayatı boyunca on bir ameliyat geçirdi Joyce. *** Zorlu PSM Caz Festivali ( 25 Nisan- 1 Haziran) bu sezon müthiş... Hele caz ve elektronik müziğin birleştirilmesine meftun olanları harika konserler bekliyor. Olafur Arnalds'ın geliyor olması benim için ayrı bir heyecan. *** Yayıncılık iyiden iyiye meşakkatli iş oldu. Ama şükür ki, çok değerli ve güzel kitaplar ardı ardına yayınlanıyor. Orada bir problem yok şimdilik. Peki okur tercihleri ne durumda? Geçen gün bir kitapçı-kafede epey vakit geçirdim ve gördüm ki, yayınların çeşitliliği okur tercihlerine yansımıyor. Her kesimden kadınlar içeri girdikleri anda Paolo Coelho'nun romanlarını soruyorlar. Genç kızlar arasında ise Sabahattin Ali modası sürüyor.
Erkekler mi? İçeri girip bir çay söylüyor ve hemen bilgisayarlarını açıyorlar. Kafalarını kaldırıp kitaplara baktıklarını görmedim.
Genel tablo bu. *** Bir büyük zincir kitapçıdaki gözlemime gelince... Mültecilerin yanlarındaki değerli eşya ve paralarına el koyan, dünyaya dağıttıkları meşhur "polisle oyun oynayan küçük mülteci kız" fotoğrafındaki kızı geri gönderen Danimarkalıların "mutluluk sırları"nı anlattığı iddia edilen kitabı tezgahta görünce sayfalarını karıştırmayan tek bir kişi bile olmadı. Ne diyeyim? En iyisi susmak... *** Dönüp bakıyorum da, Hacı Abdullah Lokantası'nın karışık kompostosuyla aramızdaki aşk yirmili yaşlarımdan bu yana hiç hafiflemeden sürüyor.