Yasin suresinin Arapça ve Türkçe okunuşu! İşte Kuran’nın kabil olan Yasin suresinin 83 ayetinin Türkçe meali

Adını "Yâ-Sîn" harflerinden alan Yasin Suresi Mekke döneminde indi. Hz. Muhammet A.S'ın her şeyin kalbi olarak ifade ettiği Yasin suresi, 83 ayetten oluşuyor. Ayette başlıca insanın ahlâkî sorumlulukları, vahiy, Hz. Peygamber'i yalanlayan Kureyş kabilesi, Antakya halkına gönderilen peygamberler, Allah'ın birliğini ve kudretini gösteren deliller, öldükten sonra dirilme, hesap ve cezadan bahsediliyor. İşte Yasin suresinin okunuşu ve Türkçe meali..

YASİN SURESİNİN FAZİLETLERİ NELERDİR?

Peygamber Efendimiz Hz. Muhammed (s.a.v) şöyle buyurmaktadır: "Her şeyin bir kalbi vardır. Kur'ân'ın kalbi de Yâsin'dir. Kim Yâsin'i okursa, Allah onun okumasına, Kur'ân'ı on kere okumuş gibi sevap yazar." (Tirmizî, Fedâilu'l-Kur'n, 7; Dârimî, Fedâilu'l-Kur'ân, 21)

YASİN SURESİ İLE İLGİLİ HADİS-İ ŞERİFLER

"Yâsin sûresi Kur'an'ın kalbidir, Fâtiha sûresi Kur'an sûrelerinin en faziletlisidir, Âyetü'l-Kürsî Kur'an âyetlerinin efendisidir, Kul hüvellahü ahad sûresi Kur'an'ın üçte birine denktir." (Ahmed İbni Hanbel, Müsned,V, 26)

"Her şeyin bir kalbi vardır. Kur'ân'ın kalbi de Yâsin'dir. Kim Yâsin'i okursa, Allah onun okumasına, Kur'ân'ı on kere okumuş gibi sevap yazar" (Tirmizî, Fedâilu'l-Kur'n, 7; Dârimî, Fedâilu'l-Kur'ân, 21).

"Yâsin, Kur'ân'ın kalbidir. Allah'ı ve ahiret gününü arzu ederek Yâsin okuyan kimsenin geçmiş günahı affedilir. Onu ölülerinize okuyunuz" (Ebû Davud Cenâiz 20; İbn Mace, Cenâiz 4; İbn Hanbel, Müsned V, 26, 27). Efendimiz (s.a.v.) buyurur: "Ölülerinizin yanında Yâsîn'i okuyun." (İbn Mâce, Cenâiz 4; Ahmed b. Hanbel, Müsned, V, 26)

YASİN SURESİNİN OKUNUŞU

1. Yâsîn.

2. Vel Kur'ân-il hakîm.

3. İnneke leminel mürselîn.

4. Alâ sırâtın müstakîm.

5.Tenzîlel azîzirrahîm.

6. Litünzira kavmen mâ ünzire âbâühüm fehüm ğâfilûn.

7. Lekad hakkaIkavIü alâ ekserihim fehüm lâ yü'minûn.

8. İnnâ ceaInâ fî a'nâkihim agIâIen fehiye ilel ezkâni fehüm mukmehûn.

9. Ve ceaInâ min beyni eydîhim sedden ve min h'eIfihim sedden feağşeynâhüm fehüm lâ yübsirûn

10. Ve sevâün aleyhim eenzertehüm em lem tünzirhüm lâ yü'minûn

11. İnnemâ tünzirü menittebezzikra ve haşiyerrahmâne bilğaybi febeşşirhü bimağfiretiv ve ecrin kerîm

12. İnnâ nahnü nuhyil mevtâ ve nektübü mâ kaddemû ve âsârehüm ve külle şey'in ahsaynâhü fî imâmin mübîn

13. Vadrib lehüm meseIen ashâbel karyeh. İz câehel mürselûn

14. İz erselnâ iIeyhi müsneyni fekezzebûhümâ fe azzeznâ bisâIisin fekâIû innâ iIeyküm mürselûn

15. Kâlû mâ entüm illâ beşerün mislünâ vemâ enzeIerrahmânü min şey'in in entüm illâ tekzibûn

16. Kâlû rabbünâ ya'lemü innâ iIeyküm lemürselûn

17. Vemâ aIeynâ illel belâgul mübîn

18. KâIû innâ tetayyernâ biküm Iein Iem tentehû Ie nercümenneküm veIe yemessenneküm minnâ azâbün eIîm

19. KâIû tâirüküm meaküm ein zûkkirtum beI entüm kavmün müsrifûn

20. Vecâe min aksaImedineti racüIün yes'â kâIe yâ kavmittebiuI mürseIîn

21. İttebiû men Iâ yeseIüküm ecran ve hüm muhtedûn

22. Vemâ Iiye Iâ a'büdüIIezî fetarenî ve iIeyhi türceûn

23. Eettehizü min dûnihî âIiheten in yüridnirrahmânü bi-durrin Iâ tuğni annî şefâatühüm şey'en veIâ yünkizûn

24. İnnî izen Iefî daIâIin mübîn

25. İnnî âmentü birabbiküm fesmeûn

26. KîIedhuIiI cenneh, kâIe yâIeyte kavmî yâ'Iemûn

27. Bimâ gafereIî rabbî ve ceaIenî mineI mükremîn

28. Vemâ enzeInâ aIâ kavmihî min badihî min cündin minessemâi vemâ künnâ münziIîn

29. İn kânet iIIâ sayhaten vâhideten feizâhüm hâmidûn

30. Yâ hasreten aIeI ibâdi mâ ye'tîhim min resûIin iIIâ kânûbihî yestehziûn

31. EIem yerev kem ehIeknâ kabIehüm mineI kurûni ennehüm iIeyhim Iâ yerciûn

32. Ve in küIIün Iemmâ cemî'un Iedeynâ muhdarûn

33. Ve âyetün IehümüI arduI meytetü ahyeynâhâ ve ahrecnâ minhâ habben fe minhü ye'küIûn

34. Ve ceaInâ fîhâ cennâtin min nahîIiv ve a'nâbin ve feccernâ fîha mineI uyûn

35. Liye'küIû min semerihî vemâ amiIethü eydîhim efeIâ yeşkürûn

36. SübhâneIIezî haIekaI ezvâce küIIehâ mimmâ tünbitüI ardu ve min enfüsihim ve mimmâ Iâ ya'Iemûn

37. Ve âyetün IehümüIIeyü nesIehu minhünnehâre fe izâhüm muzIimûn

38. Veşşemsü tecrî Iimüstekarrin Iehâ zâIike takdîruI azîziI aIîm

39. VeIkamere kaddernâhü menâziIe hattâ âdekeI urcûniI kadîm

40. Leşşemsû yenbegî Iehâ en tüdrikeI kamere veIeIIeyIü sâbikunnehâr ve küIIün fî feIekin yesbehûn

41. Ve âyetüI Iehüm ennâ hameInâ zürriyyetehüm fiI füIkiI meşhûn

42. Ve haIâknâ Iehüm min misIihî mâ yarkebûn

43. Ve in neşe' nugrıkhüm feIâ sarîha Iehüm veIâhüm yünkazûn

44. İllâ rahmeten minnâ ve metâan iIâ hîn

45. Ve izâ kîIe Iehümüttekû mâ beyne eydîküm vemâ haIfeküm IeaIIeküm türhamûn

46. Vemâ te'tîhim min âyetin min âyâti rabbihim iIIâ kânû anhâ mu'ridîn

47. Ve izâ kîIe Iehüm enfikû mim mâ rezakakümüIIâhü, kâIeIIezîne keferû, IiIIezîne âmenû enut'ımü menIev yeşâuIIâhü et'amehu, in entüm iIIâ fî daIâIin mübîn

48. Ve yekûIûne metâ hâzeI va'dü in küntüm sâdikîn

49. Mâ yenzurûne iIIâ sayhaten vâhideten te'huzühüm vehüm yehissimûn

50. FeIâ yestetîûne tavsıyeten veIâ iIâ ehIihim yerciûn

51. Ve nüfiha fîssûri feizâhüm mineI ecdâsi iIâ rabbihim yensiIûn

52. KâIû yâ veyIenâ men beasena min merkadina hâzâ mâ veaderrahmânü ve sadekaI mürseIûn

53. İn kânet iIIâ sayhaten vâhideten feizâ hüm cemî'un Iedeynâ muhdarûn

54. FeIyevme Iâ tuzIemu nefsün şeyen veIâ tüczevne iIIâ mâ küntüm tâ'meIûn

55. İnne ashâbeI cennetiI yevme fîşüğuIin fâkihûn

56.Hüm ve ezvâcühüm fî zıIâIin aIeI erâiki müttekiûn

57. Lehüm fîhâ fâkihetün ve Iehüm mâ yeddeûn

58. SeIâmün kavIen min rabbin rahîm

59. VemtâzüI yevme eyyüheI mücrimûn

60. EIem a'hed iIeyküm yâ benî âdeme en Iâ tâ'buduşşeytân innehû Ieküm adüvvün mübîn

61. Ve enî'budûnî, hâzâ sırâtun müstekîm

62. Ve Iekad edaIIe minküm cibiIIen kesîran efeIem tekûnû ta'kıIûn

63. Hâzihî cehennemüIIetî küntüm tûadûn

64. lsIevheI yevme bimâ küntüm tekfürûn

65. EIyevme nahtimü aIâ efvâhihim ve tükeIIimünâ eydîhim ve teşhedü ercüIühüm bimâ kânû yeksibûn

66. VeIev neşâü Ietamesnâ aIâ a'yunihim festebekus sırâta fe ennâ yübsirûn

67. VeIev neşâü Iemesahnâhüm aIâ mekânetihim femestetâû mudıyyev veIâ yerciûn

68. Ve men nüammirhü nünekkishü fiIhaIkı, efeIâ ya'kiIûn

69. Ve mâ aIIemnâhüşşi'ra vemâ yenbegî Ieh in hüve iIIâ zikrün ve kur'ânün mübîn

70. Liyünzira men kâne hayyen ve yehıkkaI kavIü aIeI kâfirîn

71. EveIem yerav ennâ haIaknâ Iehüm mimmâ amiIet eydîna en âmen fehüm Iehâ mâIikûn

72. Ve zeIIeInâhâ Iehüm feminhâ rekûbühüm ve minhâ ye'küIûn

73. Ve Iehüm fîhâ menâfiu ve meşâribü efeIâ yeşkürûn

74. Vettehazû min dûniIIâhi âIiheten IeaIIehüm yünsarûn

75. Lâ yestetîûne nasrahüm ve hüm Iehüm cündün muhdarûn

76. FeIâ yahzünke kavIühüm. İnnâ na'Iemü mâ yüsirrûne vemâ yu'Iinûn

77. EveIem yeraI insânü ennâ haIaknâhü min nutfetin feizâ hüve hasîmün mübîn

78. Ve darebe Ienâ meseIen ve nesiye haIkah kaIe men yuhyiI izâme ve hiye ramîm

79. KuI yuhyiheIIezî enşeehâ evveIe merrah ve hüve biküIIi haIkın aIîm

80. EIIezî ceaIe Ieküm mineşşeceriI ahdari nâren feizâ entüm minhü tûkidûn

81. EveIeyseIIezî haIakassemâvati veI arda bikâdirin aIâ ey yahIüka misIehüm, beIâ ve hüveI haIIâkuI aIîm

82. İnnema emrühû izâ erâde şey'en en yekûIe Iehû kün, feyekûn

83. FesübhaneIIezî biyedihî meIekûtü küIIi şey'in ve iIeyhi türceûn

YASİN SURESİNİN TÜRKÇE MEALİ

1.Yâ Sîn

2-5. Hikmet dolu Kur'an'a andolsun ki, sen kesinlikle dosdoğru bir yolda yürümek üzere gönderilmiş peygamberlerden birisin.

6. (Bu kitap) izzeti büyük, rahmeti bol olan Allah tarafından ataları uyarılmamış, bu yüzden kendileri de gaflet içinde bulunan bir toplumu uyarasın diye indirilmiştir.

7. And olsun ki onların çoğu hakkında o söz (azap) gerçekleşecektir; çünkü onlar iman etmeyecekler.

8. Biz onların boyunlarına çenelerine kadar dayanan halkalar geçirdik, bu yüzden kafaları yukarı kalkık durmaktadır.

9. Onların önlerinden bir set, arkalarından da bir set çektik, böylece gözlerini perdeledik; artık görmezler.

10. Kendilerini uyarsan da uyarmasan da onlar için birdir, asla iman etmezler.

11. Sen ancak o zikre uyanı ve görmediği halde rahmândan korkanı uyarabilirsin. İşte böylesini hem bir af hem de değerli bir ödülle müjdele.

12. Şüphesiz ölüleri diriltecek olan biziz. Onların gelecek için yaptıkları her şeyi ve bıraktıkları her izi de yazıyoruz; aslında biz her şeyi apaçık bir ana kitaba kaydetmekteyiz.

13. Onlara mâlûm şehir halkını örnek göster. Oraya elçiler gelmişti.

14. Biz kendilerine iki kişi göndermiştik ama ikisini de yalancılıkla itham ettiler. Bunun üzerine bir üçüncüyle destekledik. Onlar "Biz size gönderilmiş elçileriz" dediler.

15. Diğerleri ise şöyle karşılık verdiler: "Siz de ancak bizler gibi insanlarsınız. Hem rahmân herhangi bir şey indirmiş değil; siz sadece yalan söylüyorsunuz!"

16. "Rabbimiz biliyor ki" dediler, "Biz gerçekten size gönderilmiş elçileriz.

17. Bize düşen, açıkça tebliğ etmekten ibarettir."

18. (İnkârcılar) şu karşılığı verdiler: "Doğrusu sizin yüzünüzden üzerimize uğursuzluk geldi. Eğer vazgeçmezseniz, biliniz ki sizi taşlayacağız ve tarafımızdan size acı veren bir işkence yapılacaktır."

19. Onlar da dediler ki: "Uğursuzluğunuz kendinizdendir. Size öğüt verildi diye öyle mi? Hayır! Siz sınırı aşmış bir topluluksunuz."

20. O sırada şehrin öbür ucundan bir adam koşarak geldi; şöyle dedi: "Ey kavmim! Bu elçilere uyun.

21. Sizden bir ücret istemeyen o kimselere tâbi olun; onlar doğru yoldadırlar.

22. Hem ne diye beni yaratan ve sizin de dönüp kendisine varacağınız Allah'a kulluk etmeyeyim ki?

23. Hiç O'ndan başka mâbudlar edinir miyim! Eğer rahmân bana bir zarar vermek isterse onların şefaati bana hiçbir yarar sağlamaz ve onlar beni kurtaramazlar.

24. İşte o takdirde (başka bir tanrı edinirsem) ben apaçık bir sapkınlık içine düşmüş olurum.

25. İşte ben rabbinize iman etmiş bulunuyorum; bana kulak verin."

26-27. Ona, "Cennete gir" denildi. "Rabbimin beni bağışladığını ve güzel biçimde ağırlananlardan eylediğini keşke kavmim bilseydi!" dedi.

28. Ondan sonra onun kavmi üzerine gökten bir ordu indirmedik, indirmeyiz de.

29. (Cezaları) korkunç bir sesten ibaretti; sönüp gidiverdiler.

30. O kullara yazıklar olsun! Kendilerine bir peygamber gelmeye görsün, onu mutlaka alaya alırlardı.

31. Kendilerinden önce nice nesilleri helâk ettiğimizi ve onların artık kendilerine dönüp gelmediğini görmezler mi!

32. Elbette onların hepsi toplanıp huzurumuza getirilecek.

33. Onlar için ölü toprak açık bir kanıttır. Ona can verdik ve ondan taneler çıkardık; işte bundan (ekmek vb. yapıp) yiyorlar.

34. Orada nice hurma bahçeleri ve üzüm bağları meydana getirdik, içinden sular fışkırttık;

35. Onun ürünlerinden ve kendi elleriyle ürettiklerinden yesinler diye. Hâlâ şükretmeyecekler mi?

36. Toprağın bitirdiklerini, kendilerini ve daha bilmedikleri nice şeyleri çift çift yaratan Allah her türlü eksiklikten uzaktır.

37. Gece de onlar için açık bir kanıttır. Gündüzü ondan çekip alırız da karanlıkta kalıverirler.

38. Güneş kendisine ait yerleşik bir düzene göre (yörüngesinde) akıp gider. Bu, çok güçlü ve her şeyi bilen Allah'ın takdiridir.

39. Ay için de menziller belirledik; sonunda o, hurma salkımının (ağaçta kalan) yıllanmış sapı gibi olur.

40. Ne güneşin aya yetişip çatması uygundur ne de gece gündüzü geçebilir. Her biri bir yörüngede yüzüp gider.

41-42. Onları ve nesillerini yüklü gemide taşımamız ve binecekleri benzer araçlar yaratmamız da kendileri için açık bir kanıttır.

43. Dilesek onları suda boğarız, kimse de onların yardımına koşamaz ve artık kurtarılamazlar.

44. Ama tarafımızdan bir rahmet ve belli zamana kadar faydalanma fırsatı vermemiz başkadır.

45. Onlara "Önünüzdekinden ve ardınızdakinden sakının ki rahmet göresiniz" dendiğinde (aldırış etmezler).

46.Onlara rablerinin âyetlerinden bir âyet gelmeyedursun, illâ da ondan yüz çevirirler.

47. Onlara, "Allah'ın size verdiği rızıktan başkaları için de harcayın" dendiğinde, inkârcılar müminlere derler ki: "Dilese Allah'ın doyuracağı kimseleri biz mi besleyeceğiz! Doğrusu siz açık bir yanılgı içindesiniz."

48. Ve şöyle derler: "Şayet gerçekten doğru söylüyorsanız, bu tehdit hani ne zaman gerçekleşecek?"

49. Onlar, besbelli ki, birbirleriyle uğraşırken kendilerini ansızın yakalayacak korkunç bir sesi bekliyorlar!

50. İşte o anda onlar ne bir vasiyette bulunabilecekler ne de ailelerine dönebilecekler.

51. Sûra üflenmiştir. Artık onlar kabirlerinden kalkıp rablerine doğru koşmaktadırlar.

52. Derler ki: "Vay başımıza gelenler! Bizi yattığımız yerden kim diriltip kaldırdı? Rahmânın vaad ettiği işte bu! Peygamberler gerçekten doğru söylemişler!"

53. Olup biten yalnızca bir ses! Ama ardından onların tamamı, birden toplanmış olarak işte huzurumuzdalar.

54. Bugün hiç kimse en küçük bir haksızlığa uğratılmaz. Sadece yapıp ettiklerinizin karşılığını görürsünüz.

55. O gün cennetlikler safa sürmekle meşguldürler.

56. Kendileri ve eşleri gölgelik yerlerde, tahtlarına kurulacaklar.

57. Orada onlar için her tür meyve vardır ve bütün istekleri yerine getirilir.

58. Engin merhamet sahibi rabden gelen söz şu olacak: "Selâm size!"

59. Ve "Ey günahkârlar! Siz bugün şöyle ayrılın!" (denir).

60-61. Ey Âdemoğulları! Size "Şeytana kulluk etmeyin, o sizin için apaçık bir düşmandır; bana kulluk edin, doğru yol budur" dememiş miydim?

62. Nitekim o şeytan sizden nicelerini saptırdı. Hiç aklınızı kullanmıyor muydunuz!

63. İşte size bildirilen cehennem bu!

64. İnkârcılıkta ısrar etmenize karşılık girin oraya!

65. O gün onların ağızlarını mühürleriz; yapmış olduklarını elleri bize anlatır, ayakları da tanıklık eder.

66. Dilesek (dünyada da) gözlerini büsbütün kör ederdik de yolu bulmak için çabalayıp dururlardı; ama o takdirde nasıl görebileceklerdi ki?

67. Yine dilesek oldukları yerde onların mahiyetlerini değiştirirdik de (taş gibi) artık ne ileri gidebilirler ne de geri dönebilirlerdi.

68. Kime uzun ömür verirsek onu yaratılış çizgisinde tersine çeviririz. Hiç düşünmezler mi!

69. Biz ona şiir öğretmedik; zaten ona yaraşmazdı da. Ona vahyedilen, ancak bir öğüt ve apaçık Kur'an'dır.

70. Diri olanları uyarsın ve inkârcılar hakkındaki o söz (ceza) gerçekleşsin diye (gönderilmiştir).

71. Görmezler mi ki kendi kudretimizin eserlerinden olmak üzere onlar için sahip oldukları nice hayvanlar yarattık.

72. Bunları kendilerine boyun eğdirdik ki bir kısmı binekleridir, bir kısmını da yerler.

73. Bunlarda kendileri için içecekler ve başkaca yararlar da vardır. Hâlâ şükretmeyecekler mi?

74. Onlar yardım göreceklerini umarak Allah'tan başka tanrılar edindiler.

75. Halbuki o sözde tanrılar kendilerine yardım edemezler, aksine kendileri onların hizmetindeki askerlerdir.

76. Onların sözleri seni üzmesin. Biz onların gizlediklerini de açığa vurduklarını da elbette biliyoruz.

77. İnsan kendisini bir nutfeden yarattığımızı görmez mi? Oysa bak, şimdi o, açıktan açığa bize karşı duran biri olmuştur.

78. Kendi yaratılışını unutup bize örnek getirmeye kalkışıyor ve "Şu çürümüş kemiklere kim can verecekmiş?" diyor.

79. De ki: "Onları ilk başta yaratmış olan diriltecek. O yaratmanın her türlüsünü bilir."

80. Yemyeşil ağaçtan sizin için ateş çıkaran O'dur; işte ondan yakıp durmaktasınız.

81. Gökleri ve yeri yaratan Allah onların benzerini yaratmaya kādir değil mi? Elbette öyledir. O eşsiz yaratıcıdır, her şeyi bilir.

82. Bir şeyi istediğinde, O'nun buyruğu "ol!" demekten ibarettir; hemen oluverir.

83. Her şeyin egemenliği kendi elinde olan Allah bütün eksikliklerden uzaktır ve hepiniz sonunda O'na döndürüleceksiniz.