Türk Kızılay’ı depremzedelerin yanında! Gönüllü kadınlar sahada

Kahramanmaraş merkezli 6 Şubat günü meydana gelen 7,7 ve 7,6’lık depremler 11 ilde yıkıma sebep oldu. Türk Kızılay’ı, profesyonel kadrosu ve gönüllüleriyle asrın felaketinin ardından yaraları sarmak için çalışıyor. Büyük çoğunluğu kadınlardan oluşan Kızılay gönüllüleri, afet bölgesinde hizmetlerini sürdüyor.

Kızılay'ın Hatay şubesinde toplumsal güçlendirme uzmanı olarak çalışan ve kendi çabalarıyla enkazdan ailesiyle çıkmayı başaran Gülhan Yurdagül, yardım çalışmalarına ailesini bırakıp katıldı. Yurdagül, "En derin uykumuzdayken asrın felaketine uyandık. Evdeyken duvarlar patlamaya başladı. Duvar annemin üzerine düştü. 2 ayağı kırıldı. Omuriliği kaydı. Kendi çabalarımızla tüm duvarları üzerimizden çıkartarak çıktık. Üzerimizde ayakkabı yoktu ceketimiz yoktu. Ailemi güvenli bir yere bıraktım. Kızılay Hatay şubesine gittim" dedi.

"BİR BATTANİYENİN SICAKLIĞI BENİM YÜREĞİMİ ISITTI"

Depremin ikinci günü yardım çalışmalarına katıldığını belirten Yurdagül, "Kızılay ekipleri ile buluştuğumda ben de kendim o duyguyu yaşadığım için ilk yaptığım şey ayakkabı ve ceket almak oldu. Ayakkabısı, ceketi, battaniyesi olmayan herkese Kızılay'dan aldığım malzemeleri ulaştırmaya başladım. Bir battaniyenin sıcaklığı benim yüreğimi ısıttı. O gün belki de burada olmasaydım çok daha kötü şeyler hissedebilirdim. İyi ki burada kalmışım iyi ki Kızılay ailem var" diye konuştu.

"AFETZEDELERE PSİKOLOJİK İLK YARDIM YAPIYORUM"

Konya'da yaşayan ve deprem felaketi sonrası Kızılay'ın Mobil Sağlık Araçlarında verdiği hizmete gönüllü katılan Psikolog Nur Boz ise şunları kaydetti:

"Kızılay'ın mobil sağlık araçları kurduğunu öğrendim. Hemen gönüllü olmak istedim. Psikolog olarak mobil sağlık aracına katıldım. Hekim ve mobil sağlık aracında çalışan arkadaşlarımla beraber ihtiyaç tespit edilen köylere mahallelere gidip bende psikososyal ilk yardım müdahalelerinde bulundum. Eskiden ev ziyaret yapardık ama şimdi çadır ve konteyner ziyaretlerinde bulunduk. Onların yanlarında olduğumuzu hissettirmek, yalnız olmadıklarını düşünmek ve onların acılarını paylaşabilmek için çalıştık."