Koronavirüs savaşçılarının ikinci Anneler Günü
Türkiye'nin koronavirüse karşı verdiği mücadele pek çok şeyden fedakarlık yapan ve en ön safhada savaşan sağlık çalışanları, 'Koronavirüsü bulaştırırım' endişesiyle kimi yavrularından, kimi biricik annelerinden ayrı kaldı. İşte kadın sağlık çalışanlarının anlattıkları...
İstanbul Eğitim ve Araştırma Hastanesi Şebnem Cihan (Sorumlu Hemşire): Oğlum Efe geçen yıl ailemin yanında Ordu'daydı. Geçen ay İstanbul'a getirdim ama yine mesafeli olacağız.
Meliha Özdoğan (Hemşire): Oğlum Emir 3 yaşında. Salgının başında 1.5 yaşındaydı. Geçen yıl Anneler Günü'nde Kovid geçirmiştim. 3 ay yavrumdan ayrı kaldım. Oğlumun bronşiti, eşimin astımı var. Bu Anneler Günü'nde birlikteyiz ama uzağız.
Sancaktepe Şehit Prof. Dr. İlhan Varank Eğitim ve Araştırma Hastanesi Meryem Kalkavan (Hemşire): İki kızıma sarılmayalı aylar geçti.
Beyza Çelik (Hemşire): Geçen yıl Anneler Günü'nde nöbetçiydim, oğlumdan ayrıydım. Bu defa nöbet yok ama mesafeliyiz.
Sultangazi Haseki Eğitim ve Araştırma Hastanesi Yüksel Şentürk (Hemşire): Eşimle annelerimiz de memlekette olduğu için oğlum Kerim Tuna'ya bugüne kadar kuzenim baktı.
Özge Atak (Hemşire): Kızımla ilk Anneler Günü'müz ama mesafeliyiz.
Ümraniye Eğitim ve Araştırma Hastanesi: Kübra Öz (Hemşire): Afyon'daki annemle 1.5 yıldır hiç görüşemedik. Bu Anneler Günü de ayrıyız.
Zeynep Demir (Hemşire): Salgın başladığında aileme bulaştırmamak için 4 ay otelde kaldım. İki yıldır Anneler Günü salgının gölgesinde geçiyor.