Sednaya Hapishanesi'nde insanlar işkence görürken o insanların aileleri de evlerinde zor ve kabus dolu günler geçirdiler.
Bazıları eşlerini, ağabeylerini, amcalarını göremedi bazı çocuklar da babalarının simasını hatırlayamaz oldu. Onlardan biri de Nurşen Sara.
Henüz 6 yaşındayken babası Sednaya Hapishanesi'ne götürüldü ve bir daha da haber alınamadı. Şimdi ise Süleyman Sara'nın babası hayatta mı eve dönecek mi hiç kimse bilmiyor.
Nurşen Sara elinde sadece babasına ait bir fotoğrafla babasını bekliyor.
Sara hikayesini A Haber'e anlattı;
Çok zor bir şey. Anlatması çok acı veriyor. Babamı hatırlayamıyorum. Sesini bile bilmiyorum. Babamı çok seviyordum. 6 yaşındayken alıp götürmüşler. Şimdi 18 yaşındayım ama hala babam yok. Çok dua ettim ama bir şey bulamadık. Çok araştırdık.
"ÇIKAN LİSTELERDE İSMİNİ GÖRDÜK"
4 haftadır araştırdık Sednaya'da olduğunu öğrendik. Yaşıyor dediler ama çıkacakmış böyle dediler. Bir şey bulamadık. Çıkan listelerde ismini gördük çok araştırdık ama bulamadık.
Babamı hayal ettim orada geceleri hiç yatamıyorum. Çok zor. Elim bile çizildiğinde onu düşünüyorum bundan daha fazla acı varmış. Geceleri babamı rüyamda görüyorum. Sednaya insanlara ölüyken mezarı gösteriyormuş gibi.
Babamın fotoğraflarına bakarak ağladım. Annem baban gelecek sabret derdi. Manevi olarak benim ağabeyim yanımdaydı dayılarım yanımdaydı amcalarım onlara çok teşekkür ediyorum.
