Alkışlar Şeyma hemşireye! Deprem anında verdiği tepki sosyal medyada gündem oldu... O anları A Haber'e anlattı: O an tek düşündüğüm hastalarımdı
Kahramanmaraş'ta yaşanan deprem Gaziantep'te de çok sayıda can kaybına neden olurken yüzlerce bina da yıkıldı. Depreme hastanede görev yaptığı esnada yakalanan hemşire Şeyma Alakuş herkesin dışarı kaçtığı anlarda hastalarının yanına koştu. Hastalarını kucaklayarak tahliye etmeye çalışan Alakuş'un o görüntüleri izleyenleri duygulandırdı. Alakuş o anları ve yaşadıklarını A Haber muhabiri Mert Hacıalioğlu'na anlattı. Alakuş, "Şu an deprem bölgesindeki ekiplerimiz canla başla çalışıyorlar. Onların yaptıklarının yanında benimkisi gerçekten hiçbir şey. Sağ olsunlar. Allah hepsinden razı olsun. Kalplerimiz gönüllerimiz onlarla. Bütün milletimizin başı sağ olsun." ifadelerini kullandı.
6 Şubat gecesi saat 04.17 Kahramanmaraş'ta meydana gelen 7,7 büyüklüğündeki deprem, Gaziantep'te çok şiddetli bir şekilde hissedildi.
DUYGULANDIRAN GÖRÜNTÜLER
10 ilde etkili olan depreme ilişkin çıkan yeni görüntüler, depremin boyutunu gözler önüne sererken, Gaziantep'teki İnayet Topçuoğlu Hastanesi'nde kayda geçen görüntü, izleyenleri duygulandırdı.
Gaziantep'teki İnayet Topçuoğlu Hastanesi'nde görevli Pediatri hemşiresi Şeyma Alakuş, deprem anında hastalarını kurtarmak için hastane koridorlarında canla başla koşturdu.
Genç hemşire, binadan tahliye ettiği hastaları bırakıp başka hastalar için tekrar hastaneye girdi. O anlar hastanenin güvenlik kamerasına yansıdı.
TÜRKİYE'NİN KONUŞTUĞU HEMŞİRE A HABER'DE
Şeyma Alakuş o anlarda yaşadıklarını A Haber muhabiri Mert Hacıalioğlu'na anlattı.
İşte o açıklamalardan satır başları;
Ben o gün acil tarafındaydım serviste çocuk hastalarım bulunmaktaydı. Ayrıca yetişkin hastalarım bulunmaktaydı. Ben o an sadece tek düşündüğüm şey sarsıntıyı hissettiğim an görevim olan hastalarımın yanına gitmekti. Çünkü onların güvenliğini sağlayabileceğimi koruyabileceğimi düşündüm.
O AN TEK DÜŞÜNDÜĞÜM HASTALARIMDI
Ve o hızla koşmaya başladım. Çünkü zamanla yarışıyoruz ne olacağını bilmiyorum. O anda sadece tek düşündüğüm hastalarımdı.
Asıl hedefim çıkmak değildi onların güvenliğini sağlamaktı. Ve sarsıntı azaldığında hemen hastalarımı dışarı çıkarttım.
111'deki hastamı direk annesiyle beraber dışarı çıkmasını sağladım. 110'da iki tane hastam vardı. Bir tanesini annesinin almasını söyledim diğerini kendim kucağıma aldım. O an o kadar korkmuşlardı o kadar çaresizlerdi…
O an gerçekten kendinizi düşünmüyorsunuz. Size ihtiyacı olan insanlar oluyor. O an neyle karşılaşacağınızı bilmiyorsunuz.
Evet burası çökebilirdi de. Orada da kalabilirlerdi. Ben eğer oradan çıkıp gitmiş olsaydım ömür boyu vicdan azabıyla yaşayamazdım. Ne olacaksa olsundu… Görevimi yapmam gerekiyordu.
Kalbim o gün buraya gelmemi istedi ve buraya geldim. İlk iki gün görevdeydim.
YÜREĞİNE SAĞLIK ŞEYMA HEMŞİRE!
Şu an deprem bölgesindeki ekiplerimiz canla başla çalışıyorlar. Onların yaptıklarının yanında benimkisi gerçekten hiçbir şey. Sağ olsunlar. Allah hepsinden razı olsun. Kalplerimiz gönüllerimiz onlarla. Bütün milletimizin başı sağ olsun.
.