Eşi ile birlikte hain darbecilere karşı durdu! 15 Temmuz gazisi Şefkatlioğlu: ‘Vatan için ödediğim bedel engel değil şeref’

15 Temmuz gecesi hain darbe girişiminde, darbecilere karşı "dur" diyebilmek için meydanlara dökülen üç çocuk annesi Vahide Şefkatlioğlu (45) ve eşi Mehmet Şefik Şefkatlioğlu (54) hainlerin kontrolündeki tankların kurbanı oldu. Şefkatlioğlu çifti, üç çocuğu ile birlikte 15 Temmuz akşamında İstanbul Esenler'deki evlerinde duvarları boyuyordu. Hain kalkışmanın haberini akrabalarının telefonuyla aldılar. Halk meydanlarında darbecilerin kol gezdiğini öğrenince tereddüt dahi etmeden "Vatan" derdine düştüler. Sokaklara çıkıp darbecilere karşı dimdik yürüdüler. Bu esnada karı koca arkalarından gelen bir tankın altında kaldılar.

Hainlerin kullandığı tank önce Mehmet Şefik Şefkatlioğlu'nu altına aldı, ardından da Vahide Şefkatlioğlu'nun iki ayağının üzerinden geçti. Aylarca hastanede yoğun bakımda kalan Vahide Şefkatlioğlu, omuz omuza vatan savunmasına çıktığı eşinin şehit düştüğünü de orada öğrendi. Kendisi de sol bacağını tamamen kaybetti, sağ bacağı ise kullanılamaz hale geldi. Hain kalkışmanın ardından geride kalan 5 senede çok büyük acılar çeken Vahide Şefkatlioğlu'nun dilinden düşürmediği tek bir cümlesi var: Vatan için ödediğim bedel, engel değil şereftir. Eşini şehit veren, ardından da iki bacağını kaybederek gazilik mertebesine erişen Vahide Şefkatlioğlu, hain kalkışmanın 5'inci yıldönümünde duygularını ve yaşadıklarını anlattı:

YİNE OLSA YİNE YAPARDIM

Hastanede gözlerimi açtığımda sorduğum ilk soru "Vatan kurtuldu mu?" olmuştu. Daha sonra eşimin şehit düştüğünü öğrendim. Beni ayakta tutan bir eşimdi, bir de bacaklarım. İkisini de kaybettim. Artık tek başıma markete bile gidemiyorum. Rabbim benden Mehmet'imi de bacaklarımı da aldı ama bana da hem şehit eşliği hem de gazilik nasip etti. Geriye dönüp baktığımda yine olsa yine yaparım diyorum. Vatan için ödediğim bedel engel değil, şereftir.

Eşim benim her şeyimdi. Gölgesinde yaşadığım tek insandı. Onsuz geçen her doğum günü, her pazar kahvaltısı acımı taze tutmaya yetiyor. Onsuz her günüm yarım kaldı. Zaman geçtikte insanlar soruyor "Unutuluyor mu?" diye. Hayır unutulmuyor. Tek tesellim onurlu bir yürüyüş için göçüp gitti buradan. Bu gerçek ateş dolu yüreğime her saniye su serpiyor. Benim gibi nice insanlar hain eşlerini, evlatlarını kaybettiler. Biz hain kalkışmaya karşı mücadele ettik, çocuklarımız da böyle darbe defterini tarihe gömmek için mücadele edecekler. 15 Temmuz ruhu unutulmamalı.