Şehit Muhammed Yılmaz’dan ibretlik mesaj: Türk askerinden başka tutacak dalları yok

Isparta'da aldığı eğitimin ardından iki yıl önce askerlik mesleğine başlayan Piyade Uzman Onbaşı Muhammed Yılmaz, bir süredir İdlib'de görev yapıyordu. Yılmaz, şehadetinden bir hafta önce annesi Hatice Yılmaz'a internetten, bölgede diğer Türk askerleri ve çocuklarla çekilmiş fotoğraflarının yanında şu mesajları yolladı:

"KENDİ ÇORAPLARIMIZDAN KENDİ ELLERİMİZLE GİYDİRDİK"

"Anne biz bu çocuklarla kumanyalarımızı paylaşıyoruz. Onlara çikolata dağıtıyoruz. Çok yalnızlar. Kıyamam, yüreğim sızlıyor onları görünce. Üstleri başları yırtık, ayaklarında ne ayakkabı var ne de çorap. Korku dolu gözlerle bakıyorlar. Ne okul var ne market, kiminin ailesi bile yok. Çoğunun ayağında çorap yoktu, hepsini topladık kendi çoraplarımızdan kendi ellerimizle giydirdik. Tek tek kıyafet verdik. Savaş psikolojilerini mahvediyor anne çocukların. Kimin çocuğu olursa olsun onlar bu hayatı büyükleri yüzünden yaşıyorlar. Bizi görünce umut dolu gözlerle bakıyorlar. Elimizden ne gelirse yemeğimizi falan paylaşıyoruz.

"BİZ BURADAYKEN HİÇBİRİNİN KILINA ZARAR GELMEZ"

Türk askerinden başka tutunacakları dal yok anne. Biz de hala 'Evde neden şu yok bu yok' diyoruz. Bunlar ekmek bulamıyor. Kimsenin umurunda değil. Biz buradayız anne, emir gelene kadar. Biz buradayken hiçbirinin kılına zarar gelmez. Bizler olduğumuz sürece bu çocuklara kimse bir şey yapamaz anne. Herkes bizim burada neden olduğumuzu sorguluyor. Biz olmazsak bu çocuklara kim yardım edecek? Bu çocukların hepsi yetim."
Bundan iki gün sonra gönderdiği mesajda ise Yılmaz, yardım ettikleri o çocukların yaşadığı köye rejim unsurlarınca bomba atıldığını yazarak, durumun içler acısı olduğundan bahsetti.

"OĞLUM BAYRAĞIMIZA AŞIKTI"

Şehidin annesi Hatice ve babası Hüseyin Yılmaz, evlatlarının çocuklara duyduğu hassasiyeti anlattı. Anne Yılmaz "Şehit annesi olmak çok güzel bir duygu. Çocukları sevindirmeyi çok severdi. Böyle yüce gönüllü bir evlada sahip olduğum için çok mutluyum. En çok da bu gururlandırıyor beni. Oğlum bayrağımıza aşıktı. Ben onun gitmesini istememiştim. O da 'Anne o gitmeyecek, bu gitmeyecek, ben gitmeyeceğim kim gidecek?' demişti" dedi.