Hekimbaşı öyle bir şey yaptı ki… Osmanlı Padişahı bir anda can verdi: Cesedini mumyaladılar!

Osmanlı İmparatorluğu'nun tarihi, renkli ve dramatik olaylarla doludur. İkinci Süleyman'ın kısa ve trajik hikayesi, sarayın derin koridorlarında yaşanan entrikaların ve talihsizliklerin bir özeti gibidir. Taht oyunları, bekleme, umut ve sonunda talihsiz bir ölüm... İktidarının kısa süresinde, hayatının en zorlu mücadelesini verdi. Uzun Bekleyişin Sonu: Tahta Çıkış Sultan İbrahim'in oğlu Şehzade Süleyman, Osmanlı tahtı için 40 yıl bekledi. Ağabeyi Dördüncü Mehmed'den sadece üç buçuk ay küçük olması nedeniyle, taht sırasında geride kaldı. Bu uzun bekleyiş, 1687'de İkinci Süleyman unvanıyla son buldu. Ancak, tahta çıktığında imparatorluk, Viyana'da aldığı bozgunun etkileriyle mücadele ediyordu. Diyetin Korkunç Sonuçları İkinci Süleyman'ın hükümdarlığı, sadece dört yıl sürdü ve bu süre boyunca pek çok sıkıntıyla karşı karşıya kaldı. En büyük felaket ise, sarayın hekimbaşısının belirlediği aşırı diyet yüzünden geldi. 'Zayıflayın hünkârım' tavsiyesiyle başlayan bu süreç, padişahın vücudunun aşırı tepkime göstermesi ve sonunda hekimlerin de çare bulamadığı bir sağlık krizine yol açtı. Son Günler ve Ölüm Padişahın son günleri, hastalık ve acılarla geçti. Vücudu su toplayıp şişmeye başladı ve yataktan kalkmak bile dayanılmaz ağrılara neden oldu. Hekimler, sadrazama padişahın birkaç aylık ömrünün kaldığını bildirdi. İkinci Süleyman, 1691'in 22 Haziran'ında Edirne Sarayı'nda hayatını kaybetti. Ölümünün ardından yapılan hazırlıklar sayesinde, sıcak yaz gününde cesedi bozulmadan İstanbul'a taşındı. Hekimbaşı'nın Dramı Tarihçi Defterdar Sarı Mehmed Paşa, İkinci Süleyman'ın ölümünü anlattığı eserinde, hekimbaşının aşırı diyet ve su yasağı yüzünden padişahın ölümüne sebep olduğunu belirtti. Bu olayın ardından hekimbaşı Büyük Hayátizáde Mustafa Fevzi, suçlanarak Yedikule zindanlarına kapatıldı ve görevinden alındı. Bir Padişahın Trajik Sonu İkinci Süleyman'ın hikayesi, Osmanlı tarihinde kısa süren ancak etkili bir dönemi işaret eder. Yaşananlar, saray hayatının ne kadar tehlikeli ve tahmin edilemez olduğunu, aynı zamanda sağlık ve beslenmenin dönemin tıbbi anlayışı içinde ne kadar kritik bir yer tuttuğunu gösterir. Bu talihsiz padişah, Osmanlı tarihinde diyet yüzünden ölen tek hükümdar olarak hafızalarda yerini koruyor.