Pazartesi günkü yazımızda, 2. Soğuk Savaş'ın başladığını belirtmiştik. Ergün Diler, Takvim'deki pek çok yazısında hatırlattığı üzere, 8 Ağustos 2017 tarihli yazısında, dünya ekonomi çevrelerince iyi bilinen haftalık The Economist dergisinin1843' te Rothschild ailesi tarafından James Wilson'a kurdurulduğunu yazmıştı.
The Economist'in 2017 biterken, 2018'in ilk haftasını da kapsayacak şekilde çıkardığı 'noel özel sayısı'nın kapağında, Çin'itemsil eden bir kaplanın bizlerebaktığı 'kış' temasıvardı. Dünyaca dikkatle takip edilen 'Game of Thrones' dizisinde de ana tema başından beri 'winter is coming'; yani, 'kış geliyor.' Açık bir şekilde, bu tür küresel ölçekteki basılı, görsel ve dijital medya üzerinden ve uluslararası sinema ve dizi endüstrisi aracılığı ile, dünyanın '2. Soğuk Savaş'a girdiğinedair 'subliminal' bir bilinçaltı saldırıile karşı karşıyayız.
2. Soğuk Savaş döneminde, '4 suratlımitolojik varlıklar' gibi, dünya siyasetineşekil veren ülkelerin siyasi ilişkileride matruşkaya dönüşmüş durumda.
İç içe geçmiş yüzlerden oluşan matruşka parçalarında, ABD, Rusya ve Çin, hepsinin birden fazla yüzü söz konusu ve hangisinin gerçek yüz olduğunu anlamak hayli zor.
Bu nedenle, Suriye meselesi başta olmak üzere, Rusya ne zaman Türkiye ile hangi 'yüzü' ile diplomatik ilişkiyi sürdürüyor; ikili ilişkilerin sürekli 'güven' ve 'samimiyet' testinden geçtiği bir sürecin içindeyiz. Bu noktada, ABD'nin bir önceki başkanı Obamadöneminde, Rusya ve Körfez için izlenensiyaset bambaşkaydı ve bununbir uzantısı olarak, hem Rusya'yahem de Körfez'e petrol fiyatları üzerinden'gözdağı' verilmeye çalışıldı.
2008'de 149 doları, 2012'de ise, 130 dolara yakın bir seviyeyi test etmiş olan bir varil ham petrol fiyatı, 2015 ve 2016'daki çöküş ile 30 doların dahi altını gördü; ardından, ABD petrol ve enerji şirketlerinin isyanı ile, 40 dolar civarına yerleştirildi. Rusya veKörfez ülkeleri ekonomik açıdan haylizor bir sürece girdiler. Rusya 280 milyardolar döviz rezervi kaybetti.
Bugün ise, Başkan Trump ile ABD,bu defa Çin'e ve Asya-Pasifik'e yönelikyeni bir oyun kurgusu içinde. VeRusya'nın ve Körfez'in konumu değişti. Budurum, Çin'in enerji ihtiyacını karşılayanİran için yeni zor günleri gündeme getirdi.
Oysa Obama döneminde, İran ile 'nükleer anlaşma' sağlanmıştı. 2018 için ortalama varil petrol fiyatı 60 dolar olarak beklense de, İran gerginliği ile petrol 70 dolara doğru hamle yaptı. Bu yeni kurguda, petrolithalatına bağımlı ülkelere yönelik,'enflasyonist baskı'yı ve 'enerji ithalatıfaturası'nı tırmandırmaya yönelikbir 'sert ve acımasız' oyun gözleniyor.
Türkiye olarak, 2018'i stratejik açıdan çok iyi kurgulamamız gerekecek.
Yasal Uyarı: Yayınlanan köşe yazısı/haberin tüm hakları Turkuvaz Medya Grubu’na aittir. Kaynak gösterilse veya habere aktif link verilse dahi köşe yazısı/haberin tamamı ya da bir bölümü kesinlikle kullanılamaz. Ayrıntılar için lütfen tıklayın.