Keçiboynuzu çiğne babam çiğne

Galatasaray-Ankaragücü için ekran başına geçtiğimizde maç mı seyrettik eziyet mi çektik diye düşündük... Dün bu sefer Beşiktaş-Yeni Malatyaspor maçı... Yine aynı cümleler. Önceki gün Ankaragücü hiç olmazsa Galatasaray'ın üzerine gitti. Dün Yeni Malatyaspor gol yiyene kadar maç tek kale oynandı. Hücum açısından hiçbir şey yapmayan, tabiri caizse ilkel ve iğrenç bir futbol oynayan bir Malatyaspor. Peki böyle bir futbola Beşiktaş karşılık verdi mi, veya gereğini yaptı mı? Hayır. Onlar da topla oynadılar. Bu kadar defans yapan bir takıma gerekli işlemleri yapıp etkili olamadılar. İkinci yarı golle başlayınca maç biraz hareketlendi. Malatyaspor biraz oyuna çıkmaya başladı. Ama öyle çıkışlar ki inanılmaz vitaminsiz ve cılız mı desek veya zayıf mı desek. Peki öyle de böyle de boşa üzerine gelen bir takıma, bu sefer Beşiktaş ne yapmalı? Çabuk çıkıp, pozisyon yakalamalı değil mi? Hayır. Böyle bir takıma Beşiktaş onu da yapamadı. Ve bu Galatasaray ile Beşiktaş "Şampiyonluğa oynayacağız" diyorlar. Size şunu net söyleyeyim; seyrettiğimizin adı Süper Lig ama TFF 1. Lig'de daha iyi futbol oynanıyor. Türk futbolu gittikçe batağa gidiyor. Pandemi mandemi hikâye. Herkesin ağzında bir ciklet, 'milli maç haftasından sonra iyi olacağız'. Şimdi artık son mili maç arasına gireceğiz, yine aynı nakarat olacak. Dün 22 futbolcuya bakıyorum; biraz futbol oynamaya, mücadele etmeye çalışan Larin var. Zaten o da golü attı. Sağa girdi, sola girdi, ortaya girdi, sinirlendi sarı kart bile gördü. Topu alırken faul de yapmamıştı ama bu sefer sahadaki bir başka varlık çıktı; hakem... Çok haksız bir faul verince itiraza sarı kart gösterdi.
Evet, koca bir 90 dakikadan yazacaklarımız bu kadar. Keçiboynuzu çiğne babam çiğne. Hoş keçiboynuzu bulsak da çiğnemekte fayda var bilirsiniz! Bunlarda o fayda da yok.